saai

Het begint bijna saai te worden. Ik bedoelhiermee de beschrijvingen van de stille pracht van een besneeuwde gorges. We gaan samen na de avondboterham nog een wandeling maken in de glinsterende onbewandelde sneeuw. Castel is door het dolle heen. Op weg naar huis zien we haar dan ook niet meer. Die neemt het ervan en is ergens het bos in gerend. Heerlijk voor haar, sporen volgen en rennen door de sneeuw!
Ik schud haar bed op, ontdoe de drinkbak van al het ijs (er zit geen druppel meer in) en geef haar brokjes met een hondekoekje ertussen in. De wandeling is heerlijk en erg fris. Geen koude handen of voeten, alleen kloppende wintertenen, maar het bloed stroomt en dat is een goed gevoel.
Vandaag ontvingen we een pakketje. Met de genaaide lavendel-zakjes voor in het winkeltje van het dorpje, wat magazines met ideeen voor decoraties van natuurlijke materialen. Een boekje over het maken van decoraties die ik goed kan gebruiken om mijn 'handeltje' voor volgend jaar wat meer vorm te geven. verder m'n lievelingsthee en dat op mijn vaders verjaardag :-) Het lieve kaartje met een zonnende kater maakte het kado helemaal af.
Volgende week waarschijnlijk weer zo'n verrassing want een blogvolger heeft óók een verrassingspakket op de bus gedaan.... Werkelijk ieder ding dat met een hollandse poststempel in de bus zit is leuk om te krijgen. Bezoek ook natuurlijk, maar die brievenbus gevuld is bijna leuker. Dan kom ik thuis met m'n handen vol boodschappen, strooizout en een mud aardappelen en ga weer terug naar de auto voor het pakketje.
We zijn nog niet ingesneeuwd, maar als het zo doorgaat komen we over een dag of twee het terrein niet meer af, mmmm Dat lijkt ons een hele leuke beleving!!!
Spannend en aan de andere kant saai.....