Shadow lijkt een gewone huis-tuin-en-keuken-kat. En tja, dat is ie ook. Er is weinig bijzonders over Shadow te vertellen. Shadow is met broertje Sparky van een boeren schuur-zolder gered.
Shadow noemen we opa. We waren altijd in de veronderstelling dat na het overlijden van zijn broer hij de oudste kat in huis was. Maar hij bleek nog 3 jaar jonger dan onze echte opa Pipo. Nu gedraagt Shadow zich wel als ware opa als hij lang bij een houtvuur of een kachel heeft gelegen, komt hij maar nauwelijks overeind en blijft de eerste minuten bijzonder stram. Hij heeft ook wat last van poezen-alzheimer; halverwege een wasbeurt kijkt hij vaak plots op met een wezenloze uitdrukking op z'n kop. Na een kleine minuut pikt hij onbewust het wassen weer op. Of tijdens het gaan zitten of liggen blijft kat Shadow opeens bewegingloos zitten midden in een 'move' om weer wat voor zich uit te kijken met een uitdrukking van "wat was ik nou eigenlijk aan het doen?" Shadow heeft een echt kattenleven gehad; slapen en eten met af en toe een schootkroel. Niks aan het handje. Een aantal verhuizingen en een castratie, maar als dat nou alles is. Shadow kan niet echt meer jagen en eet vaak de restjes op wat een zeer onsmakelijk gezicht opleverd met inmiddels nog maar een paar tanden in de bek. Tijdens de snikhete zomer zijn we ons wel zorgen gaan maken om dit oude beestje. Hij had het benauwd en kreeg bloedende poliepjes in 1 neusgat. Maar in de koelte van het huis ging dit snel over.
Nu in de snijdende winterkou met al die nattigheid lijkt hij net bekomen van een flinke luchtweginfectie. Het snot liep weer uit hetzelfde neusgat en het gerochel en kuchjes en pufjes waren niet van de lucht. Snurken doet hij al zolang ik hem ken, hoe zou dat toch komen???
Hij wordt ook ietsjes lichter, maar dat leidt er wel toe dat hij extra veel aandacht en verzorging krijgt. Als hij dit niet krijgt dwingt hij dit wel af door hartverscheurend te gaan miauwen. (Soms wat aan de schorre kant, maar a la) Ook is Shadow kattenluik moe. Spuugzat is hij het om zijn tere neus tegen welk oppervlak dan ook te moeten duwen om zich zo een weg naar buiten te banen. Zijn oplossing? Gewoon weer een grote bek opzetten en bij de deur gaan zitten, het werkt altijd bij poezenminnende M&M. Tijdens zijn ziek-bed (bed altijd, ziek zelden) zijn we dagelijks in de weer geweest met gekookt bronwater met zout erin. De kleine apothekers-pipetten werkten uitstekend om de luchtwegen wat te klaren en 'hij doet het weer beter' als ooit. Maar ja, oude Shadow is en blijft 'opa'.
Kater-fitness; Neem een jong katertje... Als het een bokspartij was geweest had je medelijden met Cros gekregen, maar toch wint dat kleine draakje. Shadow loopt uiteindelijk gewoon weg om het na 5 minuten vergeten te zijn, waarna cros doodleuk opnieuw begon.
We hopen toch nog lang van hem te mogen genieten. Shadow is de meest coulante kat die we kennen. Vindt alles goed en protesteert nooit! De kleine Aai en Cros mochten werkelijk alles doen. Soms leek het of Cros het 'strot-doorbijten' aan het oefenen was of 'buik open rijten'. Wreed, vonden wij het en vaak genoeg hebben wij Cros buiten moeten zetten. Shadow leek te denken dat het hem fit hield en deed af en toe eens een gemikte uithaal die hard aankwam. Want sterk is ie en zijn scherpe klauwen zijn zo scherp dat ze dwars door dikke kleding heengaat als hij vergenoegd zijn nagels uitslaat tijdens een knuffelsessie. Verder is Shadow voor niemand echt bang. Grote honden (met spikkels) of graaigrage kinderhandjes, een berisping of neusgat-behandeling. "Het zal mijn tijd wel duren" lijkt hij ten alle tijden te denken.
Dit was het laatste kattenportret. Cros krijgt al zoveel aandacht, dat alle lezers hem inmiddels prima kennen. Shadow lijkt soms onzichtbaar en trekt zo snel aan het kortste einde. We houden van de katten, alle 5!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten