De klonterige sneeuw is op ieder oppervlak blijven liggen dat het tegenkwam. Van schapengaas en prikkeldraad, tot de allerfijnste takjes van de bomen en struiken die als dood materiaal weer schelle contrasten tekenen tegen het verlichtte duister. Later in de middag heeft het nog even flink gesneeuwd, het is niet echt koud, maar fris genoeg voor een pet als we even gaan wandelen en zien hoe dottig alles eruit ziet. Een nachtwandeling is goed te doen, maar we blijven binnen.
Met de zelfontspanner probeer ik het toestel het licht te laten vangen. Zo kan de camera alle sluitingstijd nemen die het nodig heeft om alles dat zo goed zichtbaar is te vangen. Zelfs de overkant van de gorges, de nachtlucht daarboven, alles tekent zich scherp af in onze ogen.
De maan is zo fel dat zelfs de schaduwen alles onderscheiden. Bij Marc springen de tranen in de ogen van de pracht. Ik kijk met opengezakte lachende mond naar het oplichtende schouwspel. Hoe kunnen mensen blijven beweren dat de maan weinig invloed heeft op de aarde net alsdat de aarde ooit eens plat was?? We horen de uilen praten met elkaar en hier en daar het geritsel van muizen. Verder is het stil.
Deze plaatjes, deze momenten, dit schouwspel keer op keer en juist nu met alle klonterige witte sneeuw dat alle licht spiegelt maakt een diepe indruk op ons.
Later kan ik binnen lezen in het maanlicht. Vaak is het zo donker dat ik mijn hand voor m'n ogen niet eens zien kan. De contrasten op deze plek zijn enorm.
Laat ik me daar nu juist heel fijn bij voelen... dat zwart-witte... Stilletjes zakken we beide weg in een dromeloze slaap, laten we ons overvallen waar de nacht voor is, terwijl de katten juist tot
actie overgaan. Verschil mag er zijn, hoe zwart-witter hoe duidelijker.
Vandaag wordt het spannend, het hout is vanavond op. Wat voor dag het wordt weten we niet, maar de sneeuw is blijven liggen en het is krakend koud. Zagen zit er niet echt in....
Nu schijnt de zon en zo fel dat met ieder klein zuchtje bries de sneeuw als fijnstof uit de bomen waait. Het blijft hier indrukwekkend....
Nu schijnt de zon en zo fel dat met ieder klein zuchtje bries de sneeuw als fijnstof uit de bomen waait. Het blijft hier indrukwekkend....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten