Das

Zoals bijna elke avond gaat één van ons, vaak samen, nog een stukje de weg op met Castel. Dat we als waakhond weinig tot niets aan haar hebben, daar hebben we ons al bij neergelegd. Dat ze zonder 'blikken of blozen' mij met onbekend wild op de weg heeft laten staan, onderwijl verder snuffelend, heb ik ook al verteld. Marc kwam net terug van zijn wandeling. In de verblindende volle maan, die scherpe schaduwen tekent, heeft hij geen koplampje nodig. Halverwege de wandeling naar de sluizen loopt Castel opgewonden een stuk voor hem uit. Maar nog geen paar tellen daarna hoort Marc 1 blaf en komt Castel in een holletje terug met achter haar aan een grote Das. Indrukwekkend en gevaarlijk indien genodigd tot een krachtmeting, moet Marc laten zien dat zij samen toch de grootste en sterkste zijn en zodra de Das Marc opmerkt buigt deze af de helling af het bos in. Ook Marc is geschrokken van het effect een bosbewoner tegen te komen en zich daaraan in eerste instantie ondergeschikt te voelen. Wel is ons lijstje aan gezien wild weer een beetje langer.