Aai is onze enige poes tussen 4 katers, geboren te Hellevoetsluis eind oktober 2006. Als uk dachten we dat ze een kater was, maar na het eerste (en laatste) bezoekje aan de dierenarts bleek toch een Poes. Fluizig als ze was konden we dat zelf niet zien. Aai groeit snel op met behulp van de vier oude knarre-katers en moet zich goed zien te weren. Ze is razendsnel en vangt de meeste muizen en vogels uit pure jaagzucht. (geldingsdrang?) Na het ons ontvallen van oude rode Sparky mist Joppie, een rode sterke kater, z'n sparring-partner en hij verkiest dame Aai om zijn gemis mee in te vullen. (Ook de hormonen zullen zijn keuze wel mede bepaald hebben!) Aai is inmiddels gesteriliseerd en wordt al dikker en dikker. Samen met haar half lange vacht wordt ze monsterlijk groot en zwaar voor een poesje met de naam Aai. Deze naam kreeg zij door een huisvriendin die haar dochtertje van net 1 jaar altijd meenam en alles wat er aaibaar uit zag noemde het kindje 'Aai'. Voor Aai een naam had, kwam de kleine meid langs en rende Aai overal achterna al roepende "aai, aai, oh, aai". Dus Aai heette voortaan Aai. Maar Aai is niet de makkelijkste. Een opsomming van wat bijnamen; Prinses Eucalypta Aai, Hittepetit, Haaibaai, Mormel, Dame, Freule, Aaipoes, Kattekop, Kruidje-roer-me-niet. Aai is niet gek op aandacht van vreemden. Aai weet dat ze een enorm charisma kan hebben en doorgaans door anderen erg mooi gevonden wordt. Voor de andere katers is ze een dame van stand die zich té vaak aansteld. Ze slaapt heel erg veel, wat ze afwisseld met brokjes eten en in de keuken op de grond plassen. (Als wij niet in de buurt zijn) Ze is slim en kan alles zeggen met haar ogen, snorharen (ruim 13 centimeter per stuk!) en oren. Ze zoekt me altijd op als ik sta te douchen, om af te dwingen dat vóór ik mij af mag drogen uitgebreid gekamt wordt met de borstel. Luid miauwend, vragend en vol genot ondergaat ze soms een verzorgingssessie, alsof ze in een sauna-complex met de dames mee kan draaien. Alles mag gekamt worden, zelfs buik en billen.... Ondanks haar gewicht, de vetkwabjes zijn zorgvuldig met een lange vacht toegedekt, sprint ze bomen in alsof het niets voorsteld. Meestal gestimuleerd door ongemanierde hondebeesten. (Castel kent haar plek) Ze komt er ook weer zonder kleerscheuren (meestal) zelf weer uit. Naast haar gedrag als volgevreten Koningin, is ze niet vies van een potje poezenfitness. Als de condities maar goed zijn; droog en weinig wind, volgt ze me naar de rivier, waar ze op een steen weer een tukkie doet en wat om zich heen naar de vlinders kijkt. Ook tijdens mijn werkzaamheden in de moestuin volgt ze me op de voet, om op een paar meter afstand genietend toe te kijken hoe ik werk. Als ze even een momentje heeft zoekt ze een toilet-plekje op. Zodra ze afgeleid is en onderaan de moestuin wat blijft dromen, ziet Joppie zijn kans schoon zijn territorium (alles wat buiten is) te verdedigen en jaagt haar al vechtend het bamboe-bos in, waar ze niet meer uit durft. Vaak mag ik tussen de harde stokken door wurmen om top-zware poes Aai eruit te wurmen en naar boven en huis te dragen, wat ze spinnend ondergaat. (schaamrood op de kaken als ze kon) De enige manier om Aai af te laten vallen is haar te laten terroriseren door Joppie, zodat ze niet meer bij de brokjes kan. Maar zover is het hier nog niet....
Joppie was al een echte Terrorist en dat zal ie altijd Blijven .............Suc6
BeantwoordenVerwijderen