Door de plotselinge winterse kou en de late levering van CV-onderdeeltjes, gaat Marc aan de slag om de woonkeuken tochtvrij te maken. Althans, een poging daartoe, want helemaal tochtvrij kan in dit huis niet. De dubbele muren met daartussen klein puin en gruis en de oude houten deuren hebben altijd wel een gaatje en kier, om de koude wind door te laten. Door het gaten boren in de buitenmuur, betonnen vloeren en houten plafonds en het oude van het huis zelf, bewoond door ons, maar ook 5 katten, is het ontzettend stoffig in huis. De open schouw doet daar een assig schepje bovenop en ik kan door alle spullen, die toch overal opgepropt een voorlopige plek kregen, niet overal normaal bij voor de gewone schoonmaakbeurtjes. Alle deuren en raampjes worden nagekeken, kit, cement en purschuim moeten ons huisje wat comfortabeler maken. Alle spulletjes, planten en andere rommel gaan even op de eettafel, de grond of de bank. De katten lopen voor onze voeten, die zijn hun rustplekjes kwijt aan mensen-troep en wij vertoeven ook niet buiten, dus waarom zij wel?? Ik trek me terug achter het tochtgordijn in de keuken om vele kilo's tomaten om te toveren tot een lekkere tomatensaus. Een enorm werk, want ik wil de zurige zaadlijsten eruit hebben en neem de tijd voor het inkoken. De deuren blijven tussen de middag open staan om het cement goed te laten drogen en we eten zodoende met een extra trui aan buiten in een winters zonnetje dat op herfstachtige wijze ons goed weet te verwarmen samen met de provencaalse rijstmaaltijd. Ik probeer wat op te ruimen en schoon te maken, maar de chaos belet me en de spullen kunnen nog niet terug op de oude plek. Ik opper, met het vooruitzicht op ADSL, het plan om vast het bureau uit te breiden in een L-vorm onder de trap, om zo een fijne werkruimte te hebben voor als we samen comfortabel willen werken. Het is nu toch al een verschrikkelijke bende en 'Zo gezegd zo gedaan'. Alles gaat van zijn plek en in 10 minuten staan de computers buiten, de snoeren liggen overal en een klein plankje wordt verhangen. Die gaat naar de hoek van de kamer, om als telefoontafeltje een 2e leven te krijgen. Marc slijpt gelijk 2 oude CV-leidingen weg nu hij erbij kan en ik ontstof alle losse rommel die ik in mijn handen krijg. De poezen zijn de onrust zat en kijken reikhalzend uit naar de weergekeerde rust. Schoon schip maken is heerlijk om te doen. De vloer onder de bureau-bladen is vrij van spullen, snoertjes met een tie-ripje netjes opgebost, alles is stofvrij, de deuren kunnen weer dicht en de tocht-test kan van start. Op een enkel detail na is het gelukt in 1 dag; tochtvrij en een nieuwe werkhoek voor 2 personen. Het poezenvolk is tot rust gekomen. Zij hebben zich niet voor kunnen bereiden op deze plotselinge kou en liggen allemaal binnen op de bank of er net voor. Hun wintervacht laat nog op zich wachten en het schone opgeruimde huis is voor hen ook prettig. We kijken een filmpje bij kaarslicht in de warme woonkeuken en genieten van de rust en gedane arbeid.
Moe na deze dag kruipen we vroeg onder de wol, de dunne dekbedjes zijn al verwisseld voor de donzen exemplaren, evenals de doos met mutsen en sjaals die de zomerse hempjes en korte broeken vervangen.
We gaan het nog vaak zelf veroorzaken, de chaos en het stof. Maar het weegt niet op tegen het eindresultaat; een fijn leefhuis dat voor zover mogelijk traditioneel gelaten is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten