tijd

Op een vrije middag rij ik toch het stuk naar boven om even langs pa en ma te gaan. Ze zijn er nu en ik heb de tijd. We zitten 3 uren in de late najaarszon en luisteren naar het onweer gerommel in de verte, terwijl we breien, sudoku (6 sterren!!) proberen te doen vergezeld van (te) veel wijn en franse hapjes. Het is genieten als vanouds, op mijn nieuwe bekende franse bodem in alle rust even bij elkaar te zijn. Moeilijk ook ze morgen alweer te zien vertrekken. Maar het gemis valt alles mee door de weblog, mail en het relatief goedkoop bellen wat we vaak doen. Het landschap is snel veranderd door de bewolking die laag in het berglandschap ligt, de mist is bijna miezerig en de verkleuringen van het boomblad zijn nog feller en veelzijdiger als de dag ervoor. Bij thuiskomst na het geborrel boven, hebben we bezoek van de buren met familie. Het is kort maar gezellig en het bronwater met siroop vloeit rijkelijk. Dat alle fransen altijd aan de wijn zitten is echt een fabel. Dat de alleenstaande wat oudere boeren veel drinken is een vaststaand feit. De enorme boerekip die ik gedacht had te grillen voor de eters die af hebben gezegd, gaat toch op het spit(je) in de combimagnetron. Dan maar 3 x kip eten met z'n twee-tjes. En als verrassing ligt er een pakketje in de brievenbus uit Nederland. Eerste gaste M. heeft ons een doos met veel inhoud gestuurd met allerlei leuke dingetjes. Dat pakken we 's avonds uit en we zijn ontzettend blij met alle inhoud, zo attent en lief dat ze die moeite heeft willen nemen. Andere post uit Nederland komt van de vrienden die voor ons huis zorgen. Zij sturen natuurlijk de belangrijke post door, maar ook met regelmaat grappige, pakkende of van toepassing zijnde artikelen uit de kranten. S. kan precies inschatten wat ons een glimlach geeft, de typische dingetjes die voor ons het leefklimaat in Nederland deed vergallen. Het geeft ons een blijvende bevestiging dat onze stap naar Frankrijk voor ons een grote, maar goede is geweest.