dikke maatjes en steeds closer wordt het contact tussen Cros en Castel, zwart en wit en groot en klein en poes en hond.
Achter onze pruimenboom de uitgepootte tomatenplantjes (is niet alles hoor) en 2 meloenplanten. en oei oei wat zijn die laatste geliefd bij alle soorten slakken...
Ook zijn de dakraampjes boven de woonkeuken en de sponningen geverft. Werkelijk spik en span (veel dank lieve M!) gedaan.
Deze deur naar het achterterras was ontzettend rot aan de onderkant, nergens sluitend, een kapotte sluiting enzovoorts. Met veel geduld in de hete zon op de drempel van het huis (daar waar de vliegen zich graag nerveus ophouden) heeft Marc de planken vervangen met oud gekregen hout. Deze kan snel ook een verfbeurt verwachten.
De eerste bonen-oogst na de peuljes; voor 3 M's snijbonen (lekkerrrrrrr), 1-persoons portie haricot verts en een pondje sperciebonen
Jaaaaaaaa De bardeur is lavendel-blauw geschilderd door M. :-)
Daar komen we niet vaak aan toe; uitgaan. Niet meer een potje poel in R'dam, maar op een prachtig plekje op de hals van een schiereilandje midden in een groot stuwmeer met een magnifieke zonsondergang als uitzicht. Er speelt een 'lokaal' bandje dat enkel optreedt als het droog is, onder de dichtbebladerde eiken. (Bezetting; zanger/gitarist, zangeres, bas, accordeon en gitaar/zang) De 'cafe-eigenaar' die dit organiseert verkoopt wijn (alleen per fles eigenlijk)en een smaakvol plastic bordje met lokale specialiteiten in de vorm van 2 soorten uitstekende worst en flinke plakken kaas met een kwart meloen. Dat gaat er goed in, we hebben eerst nog op H&T gewacht die hun gasten in de gîte ook meebrachten. De grote houten tafel kwam met al deze mensen wel gezellig vol. Koud als het was door de koude wind over het eiland, verwarmde de muziek en wijn ons en pas tegen middernacht zijn we naar huis gereden. Heerlijk er weer eens tussenuit en de tijd alles even los te kunnen laten, omdat dit juist weer die kleine dingen zijn waardoor je weer weet waarom je hier bent gaan wonen.
dikke maatjes en steeds closer wordt het contact tussen Cros en Castel, zwart en wit en groot en klein en poes en hond.
Achter onze pruimenboom de uitgepootte tomatenplantjes (is niet alles hoor) en 2 meloenplanten. en oei oei wat zijn die laatste geliefd bij alle soorten slakken...
Ook zijn de dakraampjes boven de woonkeuken en de sponningen geverft. Werkelijk spik en span (veel dank lieve M!) gedaan.
Deze deur naar het achterterras was ontzettend rot aan de onderkant, nergens sluitend, een kapotte sluiting enzovoorts. Met veel geduld in de hete zon op de drempel van het huis (daar waar de vliegen zich graag nerveus ophouden) heeft Marc de planken vervangen met oud gekregen hout. Deze kan snel ook een verfbeurt verwachten.
De eerste bonen-oogst na de peuljes; voor 3 M's snijbonen (lekkerrrrrrr), 1-persoons portie haricot verts en een pondje sperciebonen
Jaaaaaaaa De bardeur is lavendel-blauw geschilderd door M. :-)
Daar komen we niet vaak aan toe; uitgaan. Niet meer een potje poel in R'dam, maar op een prachtig plekje op de hals van een schiereilandje midden in een groot stuwmeer met een magnifieke zonsondergang als uitzicht. Er speelt een 'lokaal' bandje dat enkel optreedt als het droog is, onder de dichtbebladerde eiken. (Bezetting; zanger/gitarist, zangeres, bas, accordeon en gitaar/zang) De 'cafe-eigenaar' die dit organiseert verkoopt wijn (alleen per fles eigenlijk)en een smaakvol plastic bordje met lokale specialiteiten in de vorm van 2 soorten uitstekende worst en flinke plakken kaas met een kwart meloen. Dat gaat er goed in, we hebben eerst nog op H&T gewacht die hun gasten in de gîte ook meebrachten. De grote houten tafel kwam met al deze mensen wel gezellig vol. Koud als het was door de koude wind over het eiland, verwarmde de muziek en wijn ons en pas tegen middernacht zijn we naar huis gereden. Heerlijk er weer eens tussenuit en de tijd alles even los te kunnen laten, omdat dit juist weer die kleine dingen zijn waardoor je weer weet waarom je hier bent gaan wonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten