AquaGym

Het zwembad(je) met Daniël in actie. De enige die betaald wordt voor zijn werk in het centrum. De rest zijn vrijwilligers.

Ter ondersteuning van de revalidatie van een gereconstrueerde kruisband werd ik door mijn fysiotherapeut in Nederland naar AquaGym gestuurd. In een ruim 3 meter diep wedstrijdbad was het keihard werken om maar niet te verzuipen onder begeleiding van een hippe dame en harde beatmuziek die door de holle ruimte schalde. Toen Gijs de Fysio dit me gebood schoot ik in een deuk, want dat gefreubel met zo'n fel gekleurde slurf tussen armen, benen en oudjes zag ik niet zo zitten en ook zag ik het nut er niet van in voor knie zelf. Schijn bedroog, het was uitputtend zwaar en niet alleen voor die knie. Het vooroordeel over deze bezigheid in 20 graden koud chloorwater was om zeep geholpen. 

Gisteren deed ik mijn best mijn echte ziek-dag goed te besteden, maar pijn put uit, dus liet ik me in de middag op de bank zakken waar ik me maar weer even uitstrekte met een uitermate verveeld smoelwerk. Marc stuurde me naar het centrum. "Ga zwemmen, blijf in beweging en bewegen zonder weerstand is goed voor je." Gelijk heeft hij. Dus hijs ik me in de auto en rijd met pijn de 25 minuten naar het centrum. Het is er nog rustig, pas aan het einde van de middag zal het drukker worden voor het avondprogram van yoga en sofrologie. Ik moet er niet aan denken om me nu 'ontspannend' in allerlei bochten te wringen, krijg m'n te strakke badpak amper aan. In plaats van een wilde plons in het ondiepe gebruik ik vandaag de trap met leuning om me in het 30 graden warme water te laten zakken dat nog steenkoud aanvoelt, ellende. JP doet zijn oefeningen, maar dat hindert hem niet me uitgebreid te begroeten. De man is bijna blind, dus moet ik wel even zeggen dat het 'la grande' is die hem die 2 zoenen geeft. Dat baantjes trekken alsof ik een oude van dagen ben bevalt me niet. Deze oud wedstrijdzwemster kan nu eenmaal moeilijk rustig aan doen omringd door water. De sauna brengt misschien verlichting? Maar ik zie uit de verte al aan de drukke armgebaren dat Alberto daar zit, dus kletspraatje verplicht. De man van Spaanse afkomst is dol op dames, vooral op blonde dames gezien zijn eeuwig met zich mee getorste mega-badhanddoek met Merilyn Monroe erop. Ook de postbode mag zich verheugen op drukte in stilte-gebied. We maken er een gezellige bende van met een lesje Franglais tussendoor. Tijdens een verdere kennismaking onder de koude douche, komt de vrouw van de burgemeester om de hoek, op tijd voor AquaGym. Ze is er één van de klok, superstipt. Ze sleept de mannen en mij, tijdens het strooien met flirterige complimentjes, het zwembad in om mee te doen aan de gym.

De Fransen doorgaans kort van stuk, staan tot borsthoogte of dieper in het water, maar ik steek er nog een behoorlijk eind bovenuit. 30 Graden of niet, gewoon koud. En wat een getrut is het toch tussen de 65 plussers die hun gekleurde 'frite' onhandig hanteren. De postbode, de enige andere jongere (dat ben ik hier nog wel een tijdje), is ook een fanatieke brandweerman. Ook voor hem is het meer lol dan sport. Misschien dat hij meedeed om naar de hand van de instructrice te dingen, dochter van de burgemeester. Want die doet echt niet onder voor die hippe meid die de groep sportievelingen in Nederland een lesje leerde. 

Jaja, het ons-kent-ons gehalte is hier extreem hoog. Altijd oppassen tegen wie je wat zegt, want met z'n allen heb je hier geen lokaal krantje nodig. Terwijl ik mijn best doe goed te doen voor mijn rug kijk ik wat om me heen. Zie de postbode lacherig handkusjes strooien naar de instructrice met de frite nonchalant onder water bewegend met één hand. Een dame naast me met opgestoken grijze krullen en een laag make-up waar een model jaloers op zou zijn kijkt steels naar JP die naast haar staat te gymen. Toch 'monsieur le docteur', die de dame een steelse lach schenkt en haar haar hoofd met hernieuwde blosjes schuin weg laat draaien. Schattig toch, dat geflirt. Neemt niet weg dat ik volkomen verkleumd dankbaar ben als het uur om is en ik de oudjes hun baantjes kan laten trekken en zelf de sauna weer in schiet. Daar zet  'de jeugd' de les Franglais nog even voort onder veel gegrinnik en andere dubbelzinnigheden. 

AquaGym zal best goed zijn voor mijn rug, maar laat ik hier toch liever aan me voorbij gaan. Het bubbelbad is net zo koud en veel te klein voor die frites. Doe mij die sauna maar!