Zomerdag

Sudderhaan
Wespenjam
Gegrilde brokjessoep
Dropveterzweet
IJsbenen
Pampuspompoen
Vliegopsprong
M&M-trap
Zo kan ik doorgaan, eindeloos, de woorden die zich hier vormen tijdens zomaar een zomerdag.
Ik ga, zolang het nog niet heet te noemen is buiten, gewapend met een handzaagje het bamboebos in om één van de dikste stengels eruit te zagen. Voor potjes, of bakjes, of een windorgeltje, of vaasjes of lepeltjes, ik zie wel. Het is pittig werken in het bamboebosje, sprieten vliegen om je oren en die zijn scherp en veroorzaken lelijke striemen alsof ik met een zweepje geslagen ben. Ook de paar vliegen doen me schrikken, want er zitten ook dazen en wespen tussenen als er zo'n insectje op mijn huid landt, zou ik het liefst alles loslaten wat ik juist even goed vast moet blijven houden, oefening in discipline.(Vliegopsprong) Eerst geduldig in stukjes zagen, met de hand gezeten op een eikenstam die ligt te drogen in de schaduw op de oprit. Poezen komen kijken, Castel slooft zich uit. Vrede, maar wel een warme vrede.
Na het ochtendrondje in de moestuin en het klantenservice-rondje in Secondlife bel ik lang m'n moeder, wat me de motivatie geeft om toch eind deze maand een heel kort weekje naar Nederland te willen. Gewoon om even een weekje bij hen te zijn en een lift terug naar huis zit wel goed, er komen waarschijnlijk rond die tijd 2 familieleden deze kant uit, das boffen!
Marc maakt het plantvak af op het achterterras en ik neem mijn kans schoon vast wat kruiden uit de moestuin te splitsen en uit te poten in waar er al genoeg grond ligt. De eerder daar uitgepootte pompoen laat zijn blad al hangen tot flubberige groene vormloze dingen. Dit doen alle pompoenplanten 's middags, dus veel zorgen maak ik me daar niet over.(Pampuspompoen) Ik sproei het terras schoon en maak een wespenvalletje van een jampotje wat nog een restje jam bevatte en al reeds 4 verdronken wespen, ach, wat een dood!(Wespenjam) Maar tijdens de macaroni rond midi vertrekken we toch naar binnen, want ze zijn verdubbeld in aantal en ze worden te irritant. Het nest, wat toch echt in de buurt moet zitten, kunnen we maar niet vinden. De katten moeten overdag naar buiten, dus zorgen we voor brokjes en vers water, wat na 10 minuten niet meer vers is, maar de katten vinden het goed te doen. De brokjes-in-water voor haast tandenloze Shadow zuigen zich vol en na een paar zonnestralen krijgen ze toch weer hun krokante korstje terug.(Gegrilde brokjessoep)
Shadow vindt de soep heerlijk en de kippen ook, dus op de muur staat nu een brede plank rechtop om hen te verhinderen zijn eten te pikken. Haan² en de kippen zijn er ook loom van, vooral Haan² staat of loopt niet, maar gaat overal zomaar een beetje zitten, of liggen en ziet er gesudderd uit.(Sudderhaan)
Na de maaltijd besluit m'n lief aan de het trap-project verder te gaan. Voor hij de paal gaat bevestigen en een blik gaat werpen op de treden, moet eerst de elektra in orde in de hoek. Nog een wirwar van diverse gekleurde draden die voor ons beide nog steeds dropveters heten. Daar moet orde in, want een fransman die in 1973 in zijn vakantiehuisje elektra aansluit, helemaal zelf, dat vraagt in 2011 om moeilijkheden bij deze 2 kaaskoppen. Er is overal aarde aangesloten, maar geen aardedraad te vinden. Trek die maar eens door via de 80 cm dikke muren in het donker, want de hoofdschakelaar staat natuurlijk uit. Ik wil wel naar yoga om 5 uur, maar gezien assistentie gewenst is, blijf ik in de buurt om zijn gesteun en gezucht te begeleiden met het aangeven van gereedschap, het zoeken naar kroonsteentjes formaat reus en het aanreiken van een flesje frisse orangina dat hij gehoorzaam leegdrinkt, staande op een verweerde plastic tuinstoel.(Dropveterzweet) M'n mams vertelt me dat het trapgat (zie foto een paar logjes hieronder) groot genoeg is voor dwergen. Dat dachten wijook, zeker gezien m'n lief pas een 3D tekening maakt van dit project nadat het gat al gehakt is. En ja, de paal is gekronkeld, maar lijken de treden of ons niet in de weg te zitten als we de 3D animatie samen bestuderen... Een echte M&M-trap dus.
Ik besluit niet in die hitte in de auto te kruipen maar met badpak, bal voor de hond, duikbril en handdoek naar het meer te gaan. Het ziet er lekker vol uit, in tegenstelling tot gister, dus een baan trekken zou niet gek zijn. Dus nietsvermoedend kleed ik me aan de waterkant om en geniet van de bloeiende kattestaart en wat wilde kamille en loop naar het water. Precies bij een boom die een eindje in het water staat als het peil hoog is -ik kan daar mijn crocs ophangen- stap ik in het water. Verder als enkeldiep durf ik nog niet want het water is KOUD!!!!! Verschrikkelijk en die zon maar branden terwijl Castel al bijna aan de overkant is. Marc volgt me later, ook met stille hoop dat hij in het water kan gaan staan genieten van mijn capriolen en het spelen van Castel. Ik heb er tot en met mijn knieën al even in gestaan en laat mijn benen zien; knalrood van de kou. Ik blijf wel een kwartiertje zo staan teuten, want afkoelen doet het zeker. Maar geloof me, ik heb na deze minuten geen gevoel meer in mijn voeten, alsof ik een nieuwjaarsduik gedaan heb in de Noordzee op 1 januari.... (IJsbenen)
Vol goede moed eten we op het terrasaan de voorkant van het huis, maar de wespen zijn er als de kippen bij, terwijl die laatsten nu juist zich verdiepen in een volle bak kattenbrokjes op het achterterras; het houdt niet op vandaag!
Zomaar een zomerdag, veel kleine klusjes gedaan, ook luiig geweest en alles vergezeld van beesten en beestjes, met 2, 4, 6 en 8 poten....