Gisteravond viel de kruiwagen bijna om terwijl ik het laatste grote stuk stam erop wilde leggen. Deze wilde graag vallen en de volle kruiwagen met zich mee om trekken. Dat in de donker en de snijdende kou met koplampje op slipper-klompen... Dus ik val met mijn gewicht via mijn handen op de kruiwagen en behoed hem zo om te kukelen. Eén houtpieletje, ik weet er nog steeds geen ander woord voor, scheurt de huid open in mijn handpalm en prikt nog even diep door voor zover zo'n grof puntje hout dat kan. Het doet even verrekte zeer en haal met een bloedende hand nog 2 stammetjes met links. Maar die kruiwagen naar binnen rijden, dat gaat niet.
Marc plakt er na het wat uitspoelen met bronwater een pleister op na het droogdeppen met een schone doek. :-)
De wond ziet er vandaag nog erg rauw en open uit. Het lijkt schoon, maar hoe ouder de dag wordt hoe meer pijn ik krijg. het is ook aardig dik rond de wond, niet echt rood. Na de Betadine wordt het erger. Veel drinken en veel met het handje hoog als het kan.
Een rustige dag met een leuk weerzien in SecondLife en creatieve vibrations.
We zijn bijzonder vrolijk, dank M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten