headsetje

De contrasten met het leven in dichtbevolkt gebied worden steeds groter. Net als de tegenstellingen in het landklimaat vergeleken met een zeeklimaat als in zuid-holland.
Tuurlijk hebben de boeren op het platteland wel gehoord van iets als computers en internet. De computers zien ze op het gemeentehuis en in winkels. Internet is van horen praten en van TV die de ouderen hier heel de dag aan hebben staan.
Het mag ook bijzonder heten dat we hier zo'n snelle internetverbinding hebben. 1 Mb is heel luxe voor deze contreien en wij kunnen weer verder met ons werk-als-het-regent.
Marc laat zich uitdagen door zich in te schrijven voor een cursus in SecondLife. Dit wordt gedaan met 'voice' zodat het lijkt op een cursus via video-conference, maar dan in de virtuele wereld zelf. Je hoeft dan niet te typen, maar luistert en spreekt alsof je bij elkaar bent of echt aanwezig bent bij een videoconference.
Om dit te kunnen volgen heeft Marc een headsetje nodig. Een soort handfree-kitje dat je gebruikt om in de auto handfree te kunnen bellen, maar de set moet geschikt zijn voor een computer-aansluiting.
Vorige week gaan we de stad in op zoek naar zo'n set. We starten gewoon bij de grote supermarkt. Maar geen succes. Wel koptelefoons voor de TV en heuse microfoons alsof je als ster op de buhne staat.
We rijden door naar de rand van het centrum en vragen het bij een computer-zaakje annex internet'café'. Nee, ook niet, probeer het bij de ID. Dat is een grote van-alles-en-nog-wat winkel, voor huis, klus en tuin. Ook bij de enorme TV-afdeling geen headsets, maar weer de losse microfoons en koptelefoons.
Als Marc geen headset heeft kan hij niet deelnemen aan de cursus. Je moet je handen vrijhebben en zijn PC heeft geen boxjes of microfoon.
Door naar het centrum dan maar. Ook daar bezoeken we 3 winkels, van een speciaal PC-zaakje, een winkel met huishoudelijke apparatuur en ten slotte een telefoonwinkel.
De dame van de telefoons heeft zelfs zoiets niet. Ze stuurt ons door naar de hoofdstad van het departement, maar dat is wel erg kort dag en duur om alleen voor een dure professionele headset door te rijden naar die stad.
Als Marc iets zoekt dan ren ik achter hem aan. Zo ook in de stad en geen impuls voor koffie ofzo, niet nuttig... Lunchtijd is aangebroken, maar wij rennen naar de auto , stappen in en laten het los door al kibbelend naar huis te rijden.
De dag erop gaan we bij K&R op bezoek. Waar we vertellen over onze vergeefse speurtocht voor een headsetje.
Ze rommelt wat in een de zijkamer en komt terug met een mapje labtop-accesoires en warempel zit daar een headsetje voor een computer bij. Precies in de week dat zij even uit NL gevlucht zijn voor een werkweekje in hun huis hier in de buurt.
Dus dat wordt via via ons aangereikt en komt uit Nederland....

De eerste cursusavond is daar. Maar het setje moet wel even geinstalleerd en getest worden. P. helpt hem via SecondLife om alles goed in te stellen en Marc begint bijna te schreeuwen in het ding. Knopjes indrukken, opties uit- en aanvinken en een hoop gelach. Maar na 20 minuutjes blijkt het best goed te werken allemaal.
Ik heb al zoveel voorpret gehad en zie het al helemaal voor me hoe Marc tot in de nacht met een telefoniste-ding op zijn hoofd een cursus volgt via een soort video-conference in de virtuele wereld.
Onvoorstelbaar geavanceerd en het past hier absoluut niet. Heel vreemd.
Zodra de cursus is begonnen moet Marc zich even voorstellen en het engels schalt door de kleine ruimte. Het is leuk, een uitdaging, maar heel vreemd om dit te doen en mee te maken in de setting van een eeuwenoude gerenoveerde ruine op een onmogelijk geisoleerde plek op het platteland van Frankrijk.

Maar het kan... hier wennen we niet meer aan.
Ik voel me oud worden, denk dat ik vanaf 23 april maar terug ga tellen... wordt ik 1 jaar jonger, 34 :-)