Dag 5

De dag begon zoals zo velen; het licht dat door de nevel in het dal dringt en een fel wit licht alles laat ontwaken, zelfs ons. Laat maar verrukt met zo vroeg al koffie buiten. Alles dat we bekijken heeft kleine druppeltjes die schitteren in dit felle licht.
De mannen gaan paaltjes zetten, ik stof de kamer eens grondig. Modderpoten, zand en blad heeft zich na wat dagen opgestapeld. Het stof op de schouw ligt er al wat langer, een maand of 5 misschien wel. Zo zinloos dit vaker te doen.
Bloesem

Ik ben heel blij dat ze aan de lastige stukken van het ezelhek toekomen vandaag. En maak lekker schoon schip met een uiterst ondeugende hond Yo die op een zeer subtiele wijze laat zien dat er best wel wat karakter in deze, laten we zeggen 'extreem luie hond', zit.
Ze vertikt het om rustig buiten in de zon op de vieze straat te gaan liggen. Ik moet eerst de straat vegen en haar kleedje er neer leggen. Dan heeft Yo tenminste rust.
Ik roep de mannen met de grote bel die we verhuisd hebben en sindsdien op z'n kop in een ijzeren emmer in de schuur staat. Ik geef twee flinke jengels aan de bel en in een mum van tijd zijn de mannen thuis voor de lunch. Roel moet erg lachen zoals Marc alles liet vallen op de helling en gelijk naar boven klom om te komen eten. Hoezo geconditioneerd? Cros zat nog net niet in een boom, maar Castel schrok zich rot van de bel en vloog haar huisje in. Yo bleef onaangedaan op haar kleedje liggen. (Nee, ze is niet doof)
Ons eerste bloemkooltje...

Na de lunch gaan de ze verder. Ik ga vlakbij hen een verwaarloosde appelboom redden. Hij gaf vorig jaar prachtig grote appels en staat op een vergeten plateautje ingegroeid door brem, braam, meidoorns en klimop dat in grote bossen om en in de hele appel is gegroeid. Gelukkig is de boom goed bereikbaar doordat we hem vorig jaar al wat vrijgezaagd hebben.
Ik moet er in met een handzaagje, maar zo dik vertakt en nog zo gezond, dat ik me als een vis in het water waan en me lekker uitleef.
Terwijl ik aan het zagen en knippen ben, hoor ik de slagen van de sleg op de paaltjes, de hamerslagen op de krammetjes en hun gelach.
Dat is enorm genieten in de warme lentezon, in een boom met de boom bezig en dan Marc met een ander horen lachen. Een briesje dat een zweetdruppeltje afkoelt, wat als een ijskoude prikkeling langs mijn wang naar mijn hals glijdt. Ik haast me daarna, ik wil een paar boodschappen doen, moet me echt even opfrissen en wat spullen redden buiten die bloot staan aan een steeds sterker wordende wind.
Morgen geven ze lokale stormachtige onweersbuien op, dat belooft wat.
Te laat kan ik weg en ben na die boodschapjes te laat voor yoga.
Onrustig en geprikkeld door die wind en het mislopen van yoga kom ik thuis. Maar Roel staat al sate te maken met een heerlijke marinade, die we in de schouw grillen. Hij maakt nog met een laatste restje gemalen pinda's met wat kruiden een super-saté saus. Brood met komkommer & saté. Leuk, want voor mezelf alleen maak ik het nooit. Marc vindt de kip wel lekker, maar die saus. Nu (vr)eten Roel en ik het pannetje schoon leeg.
Daarna kijken we de nieuwste weerwolf-film. Beetje flut, maar erg leuk, want we hebben het uitvoerig over de maan gehad gisteren en vanavond is het helder en volle maan. Weer fel licht, zo fel dat het op een foto met een nacht-filter een ochtendfoto lijkt.
Na de film kletsen we na. Als Marc en Roel naar bed gaan, ga ik nog een rondje. Even het pad op en af om de dag te verwerken.
De maan!!!!!


Dag 5 was ook een mooie.