zaterdag 8 mei 2010

Zwaar werk

Gisteren was een zware dag. En zwaar alleen in de zin van fysiek!!
Het is eens even droog en 's middags zien we zelfs de zon die het vriendelijk maakt om buiten te werken. Voor 9 uur 's ochtends zet ik eendenpootjes op het vuur in een half pakje boter. Het lekkerste is ganzenvet volgens een recept op internet, maar dat heb ik niet in huis. Ook heeft mijn gasfornuis te veel pit, het kleinste pitje laat de inhoud van het pannetje flink braden. Dus een extra plaatje eronder moet het wat luwen.
Daarna ga ik de moestuin in. Kool en broccoli uitpoten, meloen en komkommer-plantjes even in aparte potjes in de kas. De 4 blauwe-regen plantjes vertroetelen, slakkenkorrels strooien enzovoorts. Eerst snijd ik de petflessen in 2, haal de bodem eruit en het etiket eraf. Slakken houden niet van scherpe randjes, dus de gedeelten gaan over de kleine tere plantjes heen om ze te beschermen tegen deze vraatzuchtige naakte slijmjurken. Het zijn tevens mini-broeikasjes en die tip op internet was dus goud waard.
Voor ik de kans krijg ze te plaatsen heeft Cros al 2 plantjes om zeep geholpen door een mestoverschot te deponeren en de grond om te spitten met die enorme poten van 'm.
Ook de peulenrekjes komen weer te voorschijn. Na het plaatsen laat ik Cros testen of ze wel stevig staan. Hij beklimt ze en ja, ze kunnen wel een stormpje hebben. (de peulenplantjes nog niet...)
Steeds als ik even ga zitten kijk ik om me heen, luister en voel.
Tussen de bedden door heb ik nog niet gemaaid. De diversiteit is enorm, tussen de vele soorten grassen zie ik alruin, bosaardbei, stinkende gouwe, vergeet-me-nietjes, gipskruid, zuring, braam en brandnetel, veel soorten klaver, aronskelkblad, nachtkaarsen, kleefkruid, paardebloemen en nog eens tientallen (on)kruiden die ik niet bij naam ken. Tegen het huis aan staan de slaapmutjes al te bloeien met een feloranje kleur. Die hebben zich vorig seizoen succesvol uitgezaaid.
De rijtjes met zonnebloemen schieten omhoog en ik blijf maar doorgaan met werken.
De ingang van de broodoven is bijna dichtgegroeit en ik begin met schoonmaken door alles dat ik met wortel en al uit de grond krijg weg te halen. Hier moeten we het straatje nog opnieuw leggen.... ooit... een keertje. Zoals zo veel klusjes.
De eendenpootjes zijn goed gaar na 3 uur pruttelen en ik maak een zoet sausje met rozijntjes. Met bloemkool en aardappeltjes smaakt het voortreffelijk. Marc wil nooit saus, maar ook hij wrijft genoegzaam over z'n buikje (ontdekking van de maand; dat hele kleine buikje dat zegt dat zijn jaren groeien) om te zeggen dat het hem erg goed heeft gesmaakt.
Eendenpootjes zijn hier best goedkoop en makkelijker verkrijgbaar als een kippenpoot, dus om wat variatie aan te brengen is het een goede optie.
Met een stokzaag zaag ik drie grote dode takken van een eik, erg vermoeiend, maar ik ben te moe om even in die boom te klimmen en het 'makkelijk' te doen met de kleine kettingzaag. Ook al het zware materiaal moet naar het lage terras onder de moestuin en daarna alles omhoog, inclusief de dode takken over de stijle kronkelige paadjes met haarspeldbochtjes door de moestuin.

Marc heeft deze dag besteed aan het dichtmaken van het chateau. De eerste verdieping is voor houtopslag. Timmerhout en meubels. Maar de vleermuizen schijten de boel onder, wat niet bevorderlijk is voor al het hout en er komt teveel blad en vocht binnen. Dus maakt hij (ff in 1 dag!) een deur die op slot kan en 2 ramen met in plaats van glas folie.
Nu kunnen we het daarboven ordenen en er nog meer in kwijt.
De garage op begane grond is al opgeruimd en schoon en de auto kan er nu helemaal in. Eén van ons moet wel op de achterkant gaan staan, de ingang van de garage is namelijk net 1 cm te laag. We kunnen dus vluchten voor elkaar in dit blauwe monster, maar hebben elkaar nodig om eruit te rijden, wat een giller....
Mijn hele lijf doet zeer, grieperig zeer. Ik zou wel een warme massage willen, maar al zijn m'n maatjes handen als van goud, dat zit er niet snel in. Ik douche mijn lijf, schrob het en peuter de aarde onder mijn nagels weg. Ik neem er de tijd voor.
We stoken m'n eikentakken en kijken StarTrek. Ik heb geen zin meer om te werken op SecondLife en ga om 10 uur al naar bed voor een heerlijke lange diepe slaap.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten