Na een zeer voorspoedige nachtrit in een super-Fiat Panda die vol met bepakking rustig de 140 per uur overschrijdt, sjezen we naar Gorinchem waar ik rond 10 uur uitgerust uitstap.
Later meer, maar de lift was voor mij een succes.
Poes Case mag mee naar het huisje, wat zal ik daar genieten met mijn oude poezenmaatje.
Het huurauto'tje is ook alweer zo'n luxe klein snel race-monster, oppassen voor de snelheidscontroles die hier gewoon zijn en bij ons zeldzaam.
Onze auto's halen de maximale snelheden daar ook amper, wat een verschil.
Eerste dat me opviel; Ik verblik of verbloos niet, check niets af in mezelf, of ik niet te hard rij en mijn gordel om heb of dat ik niet kleef of rechts inhaal als; ik een nederlandse politiewagen zie. Ik heb dat nu alleen bij de gendarmerie en wegenpolitie of douane van Frankrijk.
Conclusie; ik ben op vakantie in Nederland. In het land waar mijn roots liggen heb ik nu voor het eerst na 1,5 jaar een heus vakantie gevoel. Ik verbaas me over de Nederlandse kentekens om me heen, ik zit zelf ook in een wagen. Maar dat vergeet ik steeds.
Praten in mijn moerstaal is ook een beetje vreemd, of ik nu bij de kapper een praatje maak of nederlandse iets afreken in een winkel.
Het weer; wauw wat een frisse wind, wat een stormwind eigenlijk. Koude voeten!!!??? En in mijn ogen zien de wegen er op een juist rustig moment dichtgeslibt uit, nog net zonder file.... raar!!!!!
Ik ga zo een onvervalste shoarma-schotel eten en dan naar poes Case om vroeg onder de wol te gaan, kampeerwol op een brede slaapbank te midden van oerHollands landschap met op de achtergrond het geraas van de snelweg... Maar uitzonderlijk is de windrichting. Maar moe genoeg zal ik heus wel snel inslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten