strip

We moeten beiden lachen om dit stripje in de krant van vandaag....

Het bezoekje aan de markt is deze week iets relaxter omdat ik er om 9 uur al ben en een parkeerplekje bij de supermarkt kan vinden. Eerst die enveloppe laten frankeren met priorité bij het postkantoor. Die tref ik nog gesloten aan, ik zal nog een half uur moeten wachten. Bij het weglopen richting de super kom ik langs de postsorteerruimte waar onze postbode me ziet, naar buiten komt stappen met zijn pittige insteek en me begroet bij naam en vraagt wat ik nodig heb van de franse posterijen. Ik wijs naar de nog gesloten deur en mijn brief. Hij heeft hem al in zijn handen voor ik er ergin heb, loopt naar binnen, komt weer naar buiten en haalt een tarievenboek uit zijn auto. Probeert de kleine lettertjes te lezen en bedenkt dat hij zijn leesbril nodig heeft. Loopt weer naar binnen, legt de grote zware brief op de weegschaal, gaat zijn brilletje halen en heeft er al bijna 82 cent op geplakt als hij zich corrigeert naar 68 centen. Wat een voorrecht de postbode te kennen!! Heerlijk gegeven om nog als mens gezien te worden.
Ook de vrouw die zulke prachtige handtassen met de hand maakt staat er weer en ik wil graag weten of ze een winkeltje heeft om het eens buiten het hoogseizoen te bezoeken. Maar nee, dat heeft ze niet. Ze is een ZZP-er (auto-enterpreneure) en staat zo op alle markten die er zijn in de regio. Of ik haar nummer wil hebben zodat ik altijd kan bellen als ik wil komen kijken bij haar prachtige zelfgemaakte spullen? Ook weer geregeld en een fijn informatief praatje rijker ga ik koffie drinken in de extreme drukte op het kleine terras. De patron heeft het er maar druk mee.
Ik koop een forel van 650! gram die ik thuis schoonmaak, vul met een chalotje, citroen en selderij en in de boter zachtjes gaar bak. Smullen, wat is die vis vers toch ontzettend lekker.
Met de nieuwe nietjes maak ik m'n lief blij die weer verder kan met de overkapping. Het is weer stralend blauw en een, niet warme maar, hete wind maakt het UV-zeil zacht waardoor hij het goed strak spannen kan. castel mag weer heel even op haar straf-plaatsje van 1 vierkante meter. Elke keer dat ze voor het huis poept leggen we de drollen op diezelfde meter, waar ze dan even moet blijven met de instructie 'kaka lá'. Misschien dat ze het een keer gaat snappen, we zijn er wel heel consequent in, maar ze blijft te belazerd om even die paar meter de oprit op te lopen of het stalpad te verkennen, wat ook dicht bij huis is, maar niet zo hinderlijk als tussen goot, chateau en woonhuis.