zaterdag 7 augustus 2010

Toeriste in eigen land 2

Ik slaap niet echt uit vrijdag. Een open dag waarin ik niets gepland heb en alles nog kan veranderen.
Ik krijg een berichtje van een oude vriendin waarmee ik mail sinds ze me vond op internet. Of ik nog zin en tijd had haar te ontmoeten. Ik zeg al sinds ze haar nieuwe huisje heeft dat ik er langs ga zodra ik kan.
Maar deze dag is ook DE oppasdag van mijn ouders op mijn neefje. Ik heb het mannetje nog maar 1 keer gezien en ben wel benieuwd na zo'n lange tijd.
Ik hoor hen vaak over hem, het schijnt zo'n lief, vrolijk en slim kindje te zijn, maar welke oma en opa beweren anders over hun kleinkinders??Zodra hij arriveert met mijn ouders op het land, moet hij eerst wat spelen, acclimatiseren. Zodra hij zeker weet dat ik de Martine ben van de foto ontdooit hij wat en als ik weg ga naar C die in de polder in een gehuchtje woont, vraagt hij enkel nog waar Martine is. Opa en Oma lachen zich een bult. Eerlijk is eerlijk; het is een prachtventje en echt slim, lief en vrolijk. Die zou ik zo in m'n koffer doen en meenemen, zo'n mooi mannetje. Misschien ook wel omdat hij zoveel van de familie-trekken heeft.

Het weerzien met C is heel bijzonder. We hebben elkaar dan niet lang gekend, toen niet eens zo heel veel met elkaar gedeelt, maar wel elkaars kern gezien, onze kracht en gevoeligheid voor de dingen. We eten, babbelen, drinken wat en babbelen nog meer tot tegen middernacht. Weer valt het afscheid me echt zwaar. Ik zou bij zulke lieve vrienden best graag langer blijven, twee dagen, om dan weer verder te gaan....
Zo'n week toeriste zijn is haast te kort!!

Deze zaterdag is de grote dag voor het feest. M'n ouders doen alles!! zelf en dat vergt een strakke planning en nog betere organisatie wat natuurlijk altijd wat onvoorziene omstandigheden heeft zoals; niet geleverde broodjes, zoekgeraakte recepten, een niet helemaal perfect menu-kaartje omdat Word nou eenmaal niet voor iedereen glashelder is en het weer is ook niet zo fantastisch dat je alles van tevoren buiten neer kan zetten. Het levert wat stress op en deze ochtend besluit ik toch mijn onderkomen dat tevens feestzaal wordt, schoon te maken. De generator gaat aan om te kunnen stofzuigen en net voor ik denk bijna klaar te zijn gaat de zuiger uit en stopt de generator ermee; benzine op. Ik bel pa, die niet thuis is, dus ook mobiel. Maar hij heeft in de ondergrondse winkel geen bereik, dat ken ik ergens van. Dus stuur ik hem een berichtje en belt hij me later terug. Er moet dus ook nog even benzine getankt worden voor ze naar huis kunnen met alle boodschappen. Pffff wat een hectiek. Ik ga 's middags een beetje shoppen voor wat extra kleine benodigdheden en houd er eerder mee op dan ik dacht, moe, ik ben het gedraaf zat. Dus ga ik douchen en drink een wijntje met m'n mams.
's Avonds eten we een buffetje Chinees en dat vervangt het haring happen. Service een dikke 9, kwaliteit van eten toch ook een goede 8!
Zometeen de laatste voorbereidende kook-loodjes in het huisje. Ik neem m'n magazine mee en ga hen aanmoedigen. (De pan die ze hadden bedacht voor de soep kan niet bij hen thuis op het inductie-kook-stel, dus moet gewoon op het gasfornuis bereidt worden bij kaarslicht, dat improviseren heb ik van niemand vreemd.)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten