zondag 14 juli 2013

De zoete inval

Bijna middernacht. Ik zit nog stuiterend op mijn bureaustoel. In kleermakerszit zoals gebruikelijk. Ik probeer al drie dagen een log te schrijven. Een kort maar krachtige log die alles zegt en een juist beeld schetst van het hier zijn en wat het met me doet. Het lukt niet!

De zoete inval is nu in diepe rust. Paul met zijn twee kids komen even buurten. Een tussenstop voor ze verder rijden naar de Pyreneeën. Uiteraard slapen de kinderen in de daktent van zijn LaRo. Een genot om een Def omgebouwd tot expeditie-auto met Nederlands kenteken op het terrein te zien. Drie van die bakbeesten. (Paul modificeerde de Blauwe, de Rode was zijn oude barrel die ik overnam als werkpaard. Def's (Landrover Defender) scheppen een band, het moet gezegd!) Paul slaapt gewoon buiten, zoals gebruikelijk. November 2011 was hij hier, koude nachten mag u weten, maar slaapzak aan, matje eronder en pitten maar. Vorig jaar zakte Brits culinair liefhebber John door het schommelbed, maar nu staat het er weer voor de zomer. Visdraad bleek de oplossing. Zo is zelfs het matje overbodig.
Zijn dochter is een Tina- & Pennymeisje, helemaal 'in de pony's en paarden', wat mij een goed voorbeeld geeft, vertrouwen en kennis mbt de zorg voor Sarko. Ze heeft er dan ook de leeftijd voor, dertien. Zijn zoon van negen is een heerlijk bijdehandje dat springerig zijn weg zoekt in de zee van vrijheid die we hier hebben. Wil je fikkie stoken? Ga je gang. Wil je het bos in? Eén stap is genoeg. Wil je muziek hard zetten? Be my guest. En met Vanja praten in het Engels? Ook dat gaat de kids prima af. 
Ik heb niks gezegd tegen Lief, gewoon eens een verrassing. Terwijl ik met de vroege puber in roze shirt een stukje ga lopen met Sarko, bespreken de mannen het werk voor morgen, want Paul wil graag de handen uit de mouwen steken. Trouwens ook geboren op 23 april, Lief tussen drie stieren. Zijn dochter laat me weten dat Sarko me graag mag, want ik mag al veel, vindt ze. Wat mij het vertrouwen geeft dat ik dichterbij hem kom en hem inniger knuffel dan ik ooit deed. Ze blijkt een bijzondere uitwerking te hebben op hem, maar ze vergist zich nog wel in de eigengereidheid  van een ezel die je niet aan het lijntje houden kan zoals een paard en neemt haar op de loop. Toch grijp ik mijn kans voor een Masterclass 'Donkey', want dit is het eerste mens dat veel meer weet van deze grote, sterke en slimme dieren die zich goed kunnen verhouden tot mensen.

Marc geniet met volle teugen van de zoete inval. Hij ging er vanuit dat er niemand langs zou komen deze zomer gezien al wat er plaats vond vorig jaar. Ik heb juist een herbeleving van vorige zomer; mensen op bezoek, plezier, ontspanning en wat werken als het weer het toelaat. Improviseren, drankjes en hapjes, een vakantie-gevoel maar dan thuis. Deze week extra vakantie, want Vanja helpt en gaat verder haar eigen gang. Ik dans door de kamer met de muziek hard terwijl de mannen gebruik maken van een binnen drijvend wolkendek; ze gaan de bij het groot vuil gevonden gietijzeren badkuip plaatsen naast de buitendouche als toekomstige hot-tub. Pa Paul regelt een extra dag bij ons, de kinderen vinden het hier geweldig en we bakken koekjes, gaan 'zwemmen' bij de bruggen, verwennen Sarko met extra aandacht en koken een pruttelpot op een driepoot die Paul meebrengt om het avontuurgehalte te verhogen.

Ik vind even alles best; Vanja die zich bekommerd om een schone keuken, orde & netheid, de mannen die ons terrein volplempen met balken en bouwstenen die ze bij onze ruine weghalen, een heerlijk ventje dat bij alles dat je doet vraagt om het waarom, klusjes die opeens gedaan zijn zonder dat ik er iets van meekrijg en alle waslijnen vol met kindersokken, vreemd ondergoed, handdoeken die ik denk niet te herkennen.

De zoete inval past bij zoete broodjes.






1 opmerking: