zondag 21 juli 2013

3 weken ezeltje


Een ezeltje is hij nog, hij groeit nog anderhalf jaar uit tot een flinke ezel. Drie weken geleden kwam hij oververmoeid en volledig gestrest bij ons aan. 
Een beetje cheeky kan hij zijn. Het is een moedig mannetje en sinds de korte maar goede Masterclass ga ik iedere ochtend wandelen met Sarko. Een vroege start en dat als avondmens. 
Hij vindt het wandelen erg leuk en ik houd de uitdaging erin door regelmatig iets toe te voegen of te veranderen aan de route. Obstakels als rotsig steil pad tot dat scherpe grove grind, zand en soms modder, of die L200 natuurlijk. Omhoog en lastige ondergrond doen hem achterblijven aan het 120 lange touw. Ik heb een essentwijg, klein en licht, de punt alleen maar laten wijzen naar zijn kont en hij doet zijn best naast me te blijven. Als geruststelling leg ik een hand op zijn nek en friemel wat door de hoogste plukkerige borstelmanen. Het is een prima manier om elkaar te leren kennen.

Zijn terrein is sinds een week of twee aanmerkelijk vergroot. Hij verkent niet echt de dichte bushbush, dan doen de varkens wel voor hem. Wel prettig dat hij bramenblaadjes lekker vindt. Hij zoekt geregeld het leven op. Als de kippen even wat anders aan het doen zijn dan hem van zijn vliegend ongedierte af te helpen. Of de katten hebben verkozen op nog koelere plekken dan gewone schaduw in katzwijm te gaan. De varkens vinden ander leven ook gezellig en nieuwsgierig staat Sarko te dralen rond de stal en wat te knabbelen hier en daar. Stofbadje naast de stal doet het weer na een dag zon. Ook onder de oude appelboom is het gras groener gemaaid en inmiddels verse hooi. Dit van oorsprong woestijndier heeft het in de droge hitte prima naar zijn zin.
Als hij van ons aandacht wenst gaat hij bij de goot staan. Keurig achter zijn draadjes alsof het een heilig ontzag is. Duurt het hem te lang, we lopen eigenlijk heel de dag wel in en uit en heen en weer, dan balkt hij. Verder is hij ermee gestopt. Als hij even niemand gezien heeft en je komt speciaal voor hem naar hem toe, dan maakt hij zijn begroetings-balk niet eens af. Klinkt als een High Five vergezeld van een jofel 'Hey'. Hij doet gewoon alles wat een ezel doet en hij is eerlijk. 
Dat maakt hem een ontzettend lief dier dat bij ons niets tekort gaat komen. Neuzen met de katten, Castel voor zijn poten krijgen en daar al laconiek mee omgaan, er zit zelfs iets van spelen in hoe hij af en toe de haan weg jaagt.

Hij blijft nieuwe wondjes krijgen. Schraapt zich hier en daar open en trekt weer horzels en vliegen aan. De laatste houden wonden wel goed schoon, maar we blijven het in de gaten houden. 
Hij begint er lol in te krijgen en ik ook. Ik ging donderdag even langs bij de gulle 'gever' en trof het stel aan in de lampenwinkel c.q. kantoor van de voornoemde electriciën. Om te vertellen hoe het ging met hun ezeltje en nog een berg aan vragen. Ik klets er met iedereen die het horen wil over; de oudere boeren, ook de Ravelacjes en Godfather Felix. 
Er kunnen geen boekjes en specialisten tegenop, geen algemene adviezen of waarschuwingen, samen met 4 dagen Masterclass van een echte Penny, doen we het voor alsnog uitstekend met deze nieuwe aanwinst.
Koppig is hij niet, hij geeft alleen aan wanneer hij de aandacht wel weer zat is door zich rustig om te draaien en weg te lopen. Hij gaat iets anders doen, slurpt een slok, likt aan zijn zoutje of trekt nog een millimeter van dat al korte droge gras. 

Sarko is relaxed, het zomerleven is nog gezellig druk en lekker warm en stoffig. Op die enorm indrukwekkende onweersbuien na dan. Daar is hij nog altijd wat beduusd door.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten