woensdag 18 november 2009

het afscheid

Na wat koffie geniet MarK nog even van een warme douche. De laatste woorden worden gezegd als 'no hard feelings' en 'sorry dat het zo af moet lopen' en 'het is goed zo'. We vertrekken gedrieeen in de auto om hem in de stad af te zetten en boodschappen te halen. Onderweg maken we grapjes en komen de koetjes en kalfjes ter sprake, het is ontspannen en we halen alle drie opgelucht adem. Daar helpen we hem op weg, laten een Gîte d'etape zien, gaan naar een buitensport winkel en helpen met het kopen van een tentje (42,50 :-) en een kompas. Marc legt uit wat en hoe ermee om te gaan. Het office du Tourisme heeft wel een kaart in de juiste richting en bij het gemeentehuis informeren we of er plek is voor 1 nacht in de Gîte d'etape, voor wandelaars die de pelgrimsroute lopen zijn er heel goedkope eet- en overnachtingsmogelijkheden. Hij wil graag gaan lopen naar zijn volgende adres waar hij pas over 2 weekjes terecht kan. Met rustig aan gaan wandelen is hij daar pas over 2 weken. Het is prachtig weer en de omgeving is zeker de moeite waard.
We zijn blij dat we hem niet in onvrede hoeven te dumpen, zomaar, zonder hulp. Ook hij aanvaardt deze hulp dankbaar en het draagt bij tot een goed afscheid. De behoefte aan een knuffel is sterk en die is er ook.
Met een lach wordt het afscheid positief en we wensen hem een geweldige voortzetting van zijn avontuur en in dit prachtige stadje een goede zonnige start.
Na de boodschappen stoppen we in een historisch plaatsje om op de boulevard even in het zonnetje van de rust en de winterse stilte daar te genieten. We laten alles even bezinken, zeggen niets, voelen en zijn weer één.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten