Even weg

Het telefoontje kwam als een geschenk uit de hemel; "of ik nog zin had in een paar dagen meuten en leuten, kletsen, lachen en misschien ook janken?" Ja lieve Elly, heel graag.
Marc ziet me ook graag even vakantie nemen, want opstaan met de pittige en complexe problematiek van mogelijk je huis verliezen, stuk lopen op contacten die je zoekt (adviseurs, advocaten, notarissen, websites), samen in de stress proberen nog elkaar te blijven steunen terwijl we beiden op zijn, geen rek meer voelen en toch door moeten om 's avonds hiermee ook weer ons bed in te stappen is loodzwaar!
Een eindje in de middag laat ik de -verboden- koeienhoorn klinken in de Kerkstraat in een dorpje ten noorden van Carcassonne. Eerst 4 uurtjes toeren door mooi Frankrijk, dat bevrijdt het hoofd, dan een wijntje en 4 maand-oude bengaaltjes bewonderen om al babbelend mijn bewondering voor haar stap te tonen.
Lieve lezers; tot ergens volgende week!