Koffie

Een logje over koffie! Terwijl ik mijn eerste beker van de dag geniet in een thermomok, dan blijft het zo lang lekker warm zonder dat je met moeite de lauwe of koude laatste slok naar binnen giet en lelijk verrast wordt door de te lage temperatuur.
Ik drink alle koffie, eigenlijk zonder uitzondering, maar het lijkt aan verandering onderhevig, dat koffie genieten.
Vroeger lustte ik echt geen koffie. Dat bittere spul dat eng zwart door het filter sijpelde met de toch heerlijke geur die door het huis waarde en waar mijn moeder wakker van werd. Als uk van 5 misschien wilde ik haar eens verrassen met koffie op bed en ik dacht dat apparaat wel te kunnen bedienen, want ik had toch heel vaak gezien hoe dat moest, koffie zetten? Het zal eind zeventiger jaren zijn geweest, die terloopse verrassing om haar met een lach te doen ontwaken, omdat ik met koffie boven kom. Dus ga ik aan de slag met filterzakje en koffie. Ik druk het knopje in dat rood opgloeid en dan moet je wachten. Snel afgeleid was ik toen al, dus Tien gaat spelen en vergeet de koffie, ook de geur ontbreekt als mijn moeder me roept voor het ontbijt. De hele glazen pot aan barrels, want ik was vergeten water in de machien te doen.... Oeps. Mijn ouders drinken de koffie zwart en dat is vaak net even te bitter voor kinderen, aan mij dus niet besteed. Pas na mijn twintigste ga ik koffie drinken, met melk en een beetje suiker. Die suiker laat ik al snel weg, want net als suiker in thee; ik vind dat een rare combinatie, een van huis uit bitter drankje zoet maken met suiker. Bitter is bitter en zoet is zoet, van bitterzoet gaan mijn haren overeind staan.
Een flinke tijd later komen de senseo-apparaten, helemaal van deze tijd, want er is geen tijd meer voor het 'zetten van koffie', teveel gedoe, te lang wachten en zo'n schuimlaagje is als een speciale bak koffie in een grand-café, en dat gewoon ff thuis hé, wauw. Ik weet niet wat die fabrikanten in die pads doen, maar het lijkt op de extra verslavende ingrediënten in een bepaald merk chips of sigarettenfilters, het lijkt lekker maar de nasmaak is alsof je mond wordt ontdaan van normaal speeksel. We nemen er nog maar één en gaan zo wel even naar appie op de hoek voor een nieuwe zak pads, want die gaan hard zeg, jeetje.
Ik laat nu even dat apparaat met zijn cups buiten beschouwing, dat ding waar de gladde sjiek grijzende George C reclame voor maakt, die cups kosten >30 centen per stuk en tijdens dat snelle leven moet je toch boven modaal verdienen. Wèl even over die vaak dure super-apparaten die hun eigen koffieboontjes malen -dat klinkt zo 'vers'- en waar je zonder extern melkklop-handeltje een heerlijke cappuccino mee kan zetten. Die elektronische super-apparaten die ook zelf kunnen ontkalken en digitaal aangeven wanneer je koffieprut-reservoir vol zit, hoe sterk en hoeveel koffie je wilt of dat het water nog niet warm is. Eén storing in de ingewanden van zo'n bakbeest op je niet al te grote aanrecht en je hebt geen bakkie in de vroege ochtend, helaas. De fabrikant benaderen is de enige optie. Best veel pech als je een uitverkoopje hebt gescoord bij de Aldi, maar zulke koopjes is echt voor de volhouder of voor mensen die hun senseo en hun filterkoffie-apparaat hebben bewaard in de schuur met een spinnennestje in het waterreservoir en wat oorwurmpjes in het binnenste van het ding.
Als ik dan eens in Nederland ben is er geen gewone filterkoffie meer te krijgen, en dat proef je!
Terug naar huis, Frankrijk. De koffie die hier geserveerd wordt in café en restaurant is al een stuk zuidelijker en smaakt al bijna als stroeve griekse of klein italiaans, een glas water naast je koffie is geen overbodige luxe. Ai, dat water in Frankrijk, dat spul waar we niet buiten kunnen en koffie net zo min. De Fransen houden niet van kraanwater en dat begrijp je snel genoeg als je de Franse kraan opendraait. Niet als je je mond spoelt na het tandenpoetsen, dan zorgt de pasta voor een tintelfrisse smaak uit een tube die de smaak van water vakkundig overruled. Ik heb me als vakantieganger in Frankrijk altijd verbaast over de enorme hoeveelheid soorten water in de supermarkt en de afname daarvan,want kraanwater is toch ook goed. Nee lieve lezer, het Franse kraanwater is doorgaans niet te drinken en dat verschil ga je proeven, ik geef het u op een briefje!

Het filterapparaatje dat we hier even hadden staan, nam een vierde van ons aanrecht in beslag. Dat moest anders. De eerste cafétiere kwam in huis. Een glazen kan met een rond filter dat je naar beneden drukt, de koffie er uiteraard onder. Koffie in een 2 minuten, want het water kookt hier erg snel. We waren acuut verpest. Ook met relatief goedkope koffie, dronken wij echte koffie en waren we verlost van de pads met hun wat vage smaak of de espresso's en cappuccino's met de ranzige nasmaak.♪
Tijdens mijn recent korte vakantie mocht ik weer koffie drinken uit een filterkoffie-apparaat, ouderwets lekker. Smerig!
Het bleek niet te liggen aan het merk koffie, daar had ik een euro extra voor neergeteld. Ook niet zozeer aan het apparaat. Alswel aan het water! Frans kraanwater wordt soms ziekelijk extreem gezuiverd met meer dan alleen chloor. Ik blijk ontzettend verwend met het zwarte spul. Al ruim 3 jaar drink ik koffie gemaakt met bronwater, het zuiverste spul dat hier uit de kranen komt en waar ik zelfs het toilet mee doorspoel. We hebben al heel wat merken koffie geprobeerd en natuurlijk scheelt het of je de goedkoopste koffie drinkt, oude koffie die te lang in de bus heeft gezeten of peperdure zelf gemalen koffie. (Ik haal onze zelf gemaakte eikeltjeskoffie even aan, echt heerlijk! Alleen gruwelijk veel werk.) Maar echt; koffie valt en staat met het water dat je gebruikt en de manier waarop je het zet.
Pads, cups of zo'n apparaat waar ongemalen koffiebonen in moeten, neem van mij aan; dat is geen koffie meer. Even los van de hoeveelheid koffie die je gaat drinken als je je bedient met zulke moderne apparaten, raad ik iedereen aan eens pure koffie te drinken met water uit een pak of fles.

Koffie, echte koffie, onze pot is leeg en ik drink de laatste slok terwijl ik op de knop 'publiceren' klik.