Uitje

 Onderweg naar het noorden van Carcassonne kom ik langs Albi met de vele reclame van supermarkten en fastfoodketen Mc.Drek. Ik kom zelden in grote steden en het is net half 2 en na twee appels en 2,5 uur rijden hunker ik naar een enorm foute Mc.Bacon. Ik parkeer de Blauwe pal voor de ingang, alle koppen draaien richting die expeditie-camper, iets waar we altijd van genieten, toffe bak.
De hamburger smaakt heerlijk, al kauw ik mijn schuldgevoel niet weg, want de absurditeit van de vleesindustrie van vlees-gigant Tyson in de USA die zorg draagt voor de vulling in zo'n klef broodje dat er 10 jaar lang als vers uit blijft zien kan alleen blijven bestaan omdat de vraag naar die troep blijft bestaan door onder andere types als ik.

Ik stuur een sms-je naar Eleyna die ergens rond Albi in een interieur-decor winkeltje werkt, geen idee waar, misschien ben ik er al lang voorbij en is het een roteind om. Toch wil ik haar even laten weten dat ik aan haar denk. Gelijk krijg ik een berichtje terug dat als ik zin heb haar de gestuurde knuffel in het echt te geven, ik het moet laten weten. Iets later bij Elly aankomen maakt ook niet uit en ik ben wel nieuwsgierig naar haar winkeltje en wil haar zo graag even zien dat ik vraag hoe ik er moet komen. Twee hele lange sms-jes volgen met een heel ingewikkelde route-beschrijving. Ik klop Cordes sur Ciel in en laat de domdom me erheen brengen. Een indrukwekkend stadje vult een heuveltop en haar instructies laten me weten dat ik de kleinste straatjes moet rijden om ergens hoog nog verder te voet moet. Ook dat ik me warm moet kleden, het schijnt er ijzig koud te zijn.
Een heel erg mooi stadje, zeer de moeite waard, ik wil er eens terug. Ze onthaalt me met de breedste warmste lach ooit, kletsen de oren van elkaars kop, ik snuffel rond en verwen mezelf met wat ezelinnenmelk-zeep en interieur-spray voor het verjagen van Merlin's vlaggengeur.

Bij Elly wacht me weer een warm welkom, drie meiden die me kusjes geven, me tekeningen geven die samen met een kadootje ingepakt in een tekening en een bosje lavendel op m'n logeerbed liggen. Het grote huis met al zijn kamers is even een doolhof. Een brandende houtkachel, 4 baby-bengaaltjes die in je nek kruipen met scherpe nageltjes en kogelronde nieuwsgierige oogjes (ik beloof je Marc; 'k zal ze hier houden bij mama-poes), een lekkere couscous-maaltijd, eten met m'n handen (zalig!), wijntjes leuten en lekker laat naar bed, want de tijd gaat toch een uur terug. Het uitzicht is wijds en ver, de zonnestralen zichtbaar, de nacht lang en gaat aan me voorbij. Ik slaap dus als een roos.
Elly en Zoe gaan met mij een boodschap doen en op de terugweg duik ik het plateau op een 4x4-pad en laat ze even proeven van wat je kunt met zo'n 4x4.

Diva, hun Main Coon, dametje hoor! 

Ukkie..... Het is wat donker in de zijkamer waar ze in een mandje wonen. Misschien betere foto´s, later, als ik de twee andere meiden dat 4x4 rijden heb laten proeven, om papa jaloers te maken die dit weekend in NL moest blijven.

Jaaaa, ik blijf nog even!