DQ hebben ze me genoemd. Die naam slaat nergens op, dat weten ze zelf ook wel. Een blauwe katertjesmaandag heette ik nog YinYang, maar dat vonden M&M te lang. Hoe ze op Don Quichotte kwamen weet ik ook niet, maar is al niet meer van belang, het werd DQ, uitgesproken als DeeKu. Zo'n korte naam is alleen voor hen makkelijk en niet dat ik naar mijn naam luister hoor, alleen naar de toon waarop ze iets roepen. Vaak heb ik lak aan die twee. Het liefst lig, zit of hang ik ergens waar ze me niet zien, achter de schuur op de helling waar ik kan knipogen naar mijn grote broer Cros. Dat is pas een kater, want hij vangt muizen als hij daar zin in heeft en legt ze binnen neer voor de kleintjes. Om te oefenen hoe ze dat aan moeten pakken. Heb ik ook eens gedaan, maar vond er niks aan. Saai en ik krijg toch wel brokken, dus waarom zo moeilijk doen? Ik heb inmiddels door waar de douche voor dient. Een douche is een flinke vierkante bak met hoge rand waar water naar beneden komt en M&M zich wassen onder stromend water. Ja luister, die wezens zijn niet helemaal goed hoor! Eerst jezelf nat maken en dan niet jezelf droog likken om je vacht schoon te krijgen. Nee, dat water gaat in een doek die stinkt naar water. Maar goed, ik heb het hier over mezelf en niet over die twee verzorgers die me te pas en te onpas oppakken om me te knuffelen en zo graag aan mijn gemangelde staart zitten. Ik ga altijd eerst drinken uit die bak, als zij er onderuit zijn uiteraard. Dan draai ik wat rondjes door de bak en schud mijn poten uit, 't kleeft zo. Dan positioneer ik me nauwkeurig boven het doucheputje in het uiterste hoekje van de bak, til mijn staart op het schuine randje en doe mijn plas. Ideaal, want ik maak mijn poten niet vies en ik hoef het niet te begraven, ook hoef ik ervoor niet de regen in of gadegeslagen te worden door dat stel domme kippenvogels of de neus onder m'n gat te voelen van Merlin. (Niet om het één of ander, maar dat katje is dan wel een nep-siamees, mooi enzo, maar wat een ontzettend domme dikkie dik is dat zeg!)
Iedereen is onder de indruk van mannetjeskippen, teleurstellend moet ik zeggen. Want hanen zijn niks anders als die kippen, ze leggen alleen geen eieren -zulk lekker spul; eieren- en hebben een grote snavel. Ik blijf zitten waar ik zit als die haan naast me komt staan, omdat er een klein beessie rond me loopt wat niet de moeite waard van het toehappen is. Ik ben eigenlijk wel wat teleurgesteld in het leven. Ben pas ruim een half mensenjaar oud en nu al uitgekeken op alles waar de rest zo'n drukte om maakt. Ok ok, ik ben wel nieuwsgierig, dat levert me een vrijheid op die de andere katten niet hebben. Zoals een tukkie doen, ongestraft, in de auto's, op bed van het vrouwtje of op tafels liggen. Waarschijnlijk omdat ik pootje lichten van kwetsbaar mensenspeelgoed -het ezeltje- na één keer al gezien had, zo saai! Wat ik wel geweldig vind is harde wind tijdens de bladerenregentijd. Zo in zo een berg met blaadjes springen en ze allemaal tegelijk proberen te vangen, maak me gek, ik gooi mijn vacht los. En bomen klimmen om ergens bovenin, gadegeslagen door Merlin en superSooty (das m'n meisje, met haar wil ik kleintjes maken.... red. helaas knul, dat gaat niet meer) ondersteboven aan twee poten onder een tak te gaan hangen om me dan twee pootlengtes te laten zakken en dan weer in z'n achteruit richting Sooty te rennen. Ja, bomen en herfstblad, de lust in mijn leven. Maar verder beste mensen, is het leven van een kater met verzorgers oersaai!
Déçu, zo spel je mijn naam dan zeker in het Frans? Dat zou nog eens ergens op slaan, het betekent
o.a. bedrogen, gedupeerd, gedesillusioneerd, ontgoocheld of teleurgesteld. Bedrogen door mijn kittenjaren
, het zag er zo rooskleurig uit. Gedupeerd, want mijn gebit is te groot voor mijn bek, ik heb twee breuken in
mijn staart, waardoor ik er heel zielig uitzie. Gedesillusioneerd, want ik dacht dat muizen vangen een nut had.
Ontgoocheld en teleurgesteld, want het leven is gewoon leven en er is te weinig om me mee in te laten.
, het zag er zo rooskleurig uit. Gedupeerd, want mijn gebit is te groot voor mijn bek, ik heb twee breuken in
mijn staart, waardoor ik er heel zielig uitzie. Gedesillusioneerd, want ik dacht dat muizen vangen een nut had.
Ontgoocheld en teleurgesteld, want het leven is gewoon leven en er is te weinig om me mee in te laten.
Misschien is het aangeboren wijsheid, dat ik nergens van onder de indruk ben. Gelaten kijk ik naar
oude Joppie die nog steeds opgewonden naar Cros kijkt als hij met een muis thuis komt om de restjes
op te eten, dan ben je toch niet goed? Uberhaupt die muizenvangerij van Cros begrijp ik niet, al die
moeite voor niks in de stromende regen, om dan binnen die muis weg te leggen naast de bakken met brokjes
en dan brokjes te gaan zitten eten. Niet goed wijs, toch?? Verder krijgen we nog wel eens wat lekkers,
maar ook daar doe ik geen extra moeite voor. Dat die kleintjes nog de domste capriolen uithalen is ok,
ze houden me een beetje wakker en om Merlin kan ik lachen, voor zover katten dat doen, en Sooty is
een mooie ranke snelle slimme meid, die heeft iedereen al om de vinger gewonden. En M&M ook maar
rennen en vliegen heel de dag door, met machines in de weer, herrie maken, stamp sramp stamp de trappen
op en af, onbegrijpelijk! Als zij me oppakt duw ik gewoon met mijn poten en laat haar voelen dat ik nagels heb.
Ik sla ze niet helemaal uit hoor, er blijft niks van de brokkengeefster over, maar ik laat me dus niet alles welgevallen
van die twee. Ik ben gewoon een coole kat, dat u het weet.
Daarom heet ik DQ, heb ik een zwiebelstaart, ben ik de beste in bomen, begrijp ik de functie van een
doucheputje en vang ik geen muizen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten