De vrienden van M&M

We hadden best veel vrienden. Een fiks aantal van hen hadden ook zo af en toe contact met Marc alleen, sommige natuurlijk frequent, omdat het zaken betrof.
Ik had tot taak onze zaken te behartigen afgelopen weken, ook die van hem en naar mijn weten is zijn aparte hotmail-adres voor een enkeling, ja echt; een enkeling, of twee, maximaal.
Morgen komt hij thuis en ik maak vandaag her en der de balans op in mijn bovenkamer. De meeste van onze vrienden, de vrienden van M&M zag ik lijfelijk de revu passeren en anders kreeg ik daar regelmatig bericht van. (Wat uitzonderingen daargelaten.)
Het blijft verbazingwekkend dat NIEMAND die zich een vriend van ons beide noemde hem ook maar één berichtje stuurde of aan mij vroeg hoe hij te bereiken was.
Nu weet ik ook wel dat Marc niet lang van stof is of van babbelen houdt, nu realiseer ik me ook dat de vrienden die met mij hebben gecommuniceerd, ervoor kozen maar één kant van het verhaal te horen. Niet dat ik mijn handen in onschuld was, ik heb hem tenslotte niet altijd de handen boven het hoofd gehouden, want ik wilde het graag zelf droog houden, u begrijpt me hopelijk wel.
Maar nogmaals; NIEMAND stuurde hem een berichtje om te vragen waar hij zat, met zichzelf dan wel te verstaan. Niemand met de vraag waar hij nou helemaal mee bezig is. Ik heb hem dus meerdere malen verdedigd. Waar het op neer komt is dat IK dat dus mocht doen, terwijl ik ook wel wat anders aan mijn hoofd had. Er was ook NIEMAND die mij steunde door hem eens te vragen waarom hoe en wat. Niets over zijn drijfveren, zijn problemen, zijn moeilijkheden en zijn wensen, doelen, verlangens en het waarom. Ook dit komt volledig voor mijn rekening, morgen, en de komende tijd. Er is niemand die mijn, ehm laten we het feedback noemen, feedback bevestigt, wat mij extra kwetsbaar maakt, want ik ben 'maar de enige die het zegt'. En vreemde ogen dwingen, vrienden hebben in deze gevallen meer dan dwingende ogen en het komt M&M ten goede en juist de vriendschap die we met mensen hebben. Tenminste, dacht te hebben, want sorry hoor, ik kan misschien wat kribbig, moe en gestressd zijn, ronduit zenuwachtig, maar dan nog.
Er is geen sprake van kiezen tussen de ene M of de andere, totaal niet relevant als men meegeleefd zou hebben met ons als geheel, als vrienden van de M&M eenheid welteverstaan.
Ik heb het natuurlijk niet over MIJN vrienden, die altijd al alleen met mij in contact stonden. Nee, juist die mensen die zo close waren met onze eenheid als M&M die morgen weer op één en hetzelfde dak verblijft en  onder hetzelfde nummer te bereiken is.
Als ik nu mijn nieuwe kans pak, mijn nieuwe insteek poneer aan de grote tafel in de kamer, is er ook NIEMAND die mij gesteund heeft afgelopen tijd en hem een beetje in kan schatten en daarnaast ook kan steunen om beide kanten van het verhaal open en eerlijk op tafel te leggen. Marc heeft geen enkele steun ontvangen van de buitenwereld, van één van onze vrienden.
Ik zal dan wéér de enige zijn 'die het zegt' en daar wordt doorgaans minder waarde aan gehecht. Ik zie de bui al hangen en ga het hier extra moeilijk mee krijgen.

Nu heb ik een paar vrienden-van-de-M&M hiernaar gevraagd, het antwoord luidt steevast hetzelfde; hij had maar een hulpvraag uit moeten zetten en 'eerst zien hoe hij het doet, bij mij, met mij....' Wat ik als vriend van ons beide echt nergens op vind slaan.

Zo, dit moest eruit. Ik ga met typpex aan de slag en de delete-knop werkt ook nog uitstekend. Ik voel me door hen dik in de steek gelaten.
(Wat niet garandeert dat de nieuwe kans die de M&M zichzelf biedt vanaf morgen succesvol is, maar de vrienden van M&M, ach, laat ook maar .....)