Maisonneriën

Ik zal ten stelligste ontkennen dat een pilletje kan helpen. Ik ben er ook nog steeds bijna van overtuigd dat het een fijne placebo is, voorgeschreven door twee grote blauwe ogen onder onverzorgde borstelige grijze wenkbrauwen die aan meneer de dokter toebehoren. Maar de innerlijke rust, noem het berusting, zet zich thuis ongehinderd voort na een 4 dagen vakantie, fijne gesprekken met vrienden, een lief gebaar van vriendin Nadine, lange nachten slapen en geen beslommeringen of vermoeiende bezigheden.
Ik kondig aan wat lui te zijn, maar zo zit ik niet in elkaar, dus doe een wasje, een afwasje, drentel met 5 katten door de moestuin, oogst een volle mand tomaten, nog een volle met enorme courgettes, knuffel de hond en ga weer eens zitten voor een kwartier of wat. Dat niet alles in huis spik en span is zal me een saucisse wezen. Ik lees 'Kroeglopen' uit en schenk me nog een kleintje in, het leven is goed.

DQ laat zich zogen. Ja, dat klinkt wat verongelijkt. Maar heus; zijn buik laat meer geirriteerde huid zien en wat overgebleven natte haren als was zijn buik het hoofd van ene Lambik. DQ vindt echt al-les best, tot op gezoogd worden door Sooty en Merlin aan toe of eindeloos op de arm rond gezeuld worden door een kattengek als ik. Het beest ruikt ook zo lekker. Of ik hem over een maand of wat nog rond kan zeulen is de vraag, hij is nog geen 6 maanden, compact en echt al zwaar. Verder is het de gelukkigste kat ter wereld en verzorgd zijn aangenomen kleintjes met veel liefde en een mateloos geduld.
De kleintjes krijgen het kattenluik in de gaten en we dachten al verlost te zijn van de kattenbak. Maar siamees Merlin vindt toch echt dat zijn geur overal in moet zitten en blijft dus hier en daar moedig een plas doen, vaak echt opzettelijk als wij in de buurt zijn. Neemt niet weg dat we ze heel de dag door buiten zetten, weer of geen weer.
Gedrieen zijn ze vermakelijk. Ik maak de bamboe-goten schoon in de moestuin waardoor alle teilen weer volstromen. De drie sprinten erop af en gaan vissen, dammetjes bouwen met de voorpoten -tot aan de ellebogen in de goten liggen en kijken naar de overstroming, wat een pret-, Sooty presteert het om met één kant van het ranke zwarte lijfje door de goot te lopen en net op de rand van de teil te stoppen, Merlin rent langs de goot de gele acacia-blaadjes achterna tot hij tegen Sooty opbotst om samen naar boven te rennen waar DQ nog steeds tot de ellenbogen in de goot ligt te genieten in het hoge gras.
Normaal is Joppie de terrorist voor kittens en zeker voor poesjes, maar de oude je-weet-wel-kater is volledig zen en laat Sooty op zijn buik slapen. Geen gesabbel of geflikflooi met zijn staart, want dan slaat hij toe met onverwachte snelheid en enorme klauwen. Sooty peert hem wel, maar is niet zo onder de indruk.

Rust dus. De hoornaars hebben hun plek gevonden in de acacia naast de secadou waar ze niemand tot last zijn, vogels te over die proberen in te schatten wat de nieuwe katachtigen voor capaciteiten hebben terwijl ze hier en daar een hoornaartje te pakken nemen. Rust dus, maisonneriën is nog nooit zo fijn geweest!