Ik weet niet hoe het komt, misschien omdat het einde van het jaar nadert en ik door signalen van buitenaf de tijd herdenk, met de hiermee samen gaande blijvende indrukken.
Maar net als de post 'Strijken' weer even een vlucht terug mijn tijd in.
Via de weblog van een vriendin uit Secondlife die een filmpje plaatste met als begeleidende muziek 'Danse Macabre' was ik gelijk weer een jaar of 5 -of jonger??- en sta ik verwonderd in een donker kasteel tussen papa en mama in en schrik me een ongeluk door 'dansende hekjes'.
Dansende hekjes? Ja, een stenen balustrade die opeens gaat swingen op de eerste krachtige inzet van deze fantastische memorable compositie.
Er zijn mooiere begeleidende films bij dit muziekstuk. Er zijn bekendere films en indrukwekkendere. Maar deze hoort nu eenmaal helemaal bij die van mij.
Kijk en luister mee. (Dido; bedankt!)
De Efteling heb ik vele malen bezocht. Het spookslot blijft één van mijn favorieten, lekker voorin in het park. Een typisch verlangen om daar weer eens een dag rond te struinen en weer als één van de eerste attracties in te duiken. Geloof me; de hekjes laten me nog steeds schrikken. Al weet ik al ruim 30 jaar dat die dingen dat gaan doen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten