Vakantie

Dag in dag uit, opstaan rond half 8, systemen aan, koffie zetten en drinken, kipjes naar buiten, bedenken wat ik ga doen vandaag. Lief die sales checkt van de virtuele wereld, naar de keuken loopt, ontbijt maakt en nuttigd, dan naar het toilet, terwijl ik met Farmville nog wakker zit te worden.
Dan hoor ik hem zijn werkschoenen aandoen en vraag ik stevast "wat ga je doen?" waarop het antwoord ook bijna altijd hetzelfde is de laatste tijd; "het dak op". Meestal stimuleert me dat om ook in de kleren te gaan en naar buiten. Meesjouwen, rondje moestuin waar ik vaak mezelf verlies in het onderhoud, snoeien, maaien en oogsten. En anders na weer binnen te komen het huishouden te doen. -Eindeloos verhaal, maar dat weet iedereen met een huishouden en wie heeft dit niet?-
Soms ben ik alles een beetje zat en gelukkig eventjes.
Gisteren zo'n dag; Lange lijst met zuigen en dweilen, eten maken en afwassen en ander werk, even geen dutje want ik kon die nacht ervoor niet slapen en hanewaak wat af. Dus even doorzetten om lekker op tijd tussen de lakens te kruipen. De tomatenplanten moeten de grond uit, er zit weer dezelfde ziekte in als vorig jaar. Ik kan de muren rond het huis weer hedera-vrij maken, terras vegen, hekwerk renoveren, bramen wegsnoeien en heb belooft om het huis van vrienden uit Parijs, dat aan de overkant tussen de bomen verscholen ligt te fotograferen. Ze laten er een stuk aanbouwen en het is op het ogenblik een complete kaalslag. Eind van de middag naar het centrum en dakplaten halen bij Bernard.
Ik doe uiteindelijk niets. Ja, eten koken. Maar de afwas staat er nu noch!
Ik heb van alles een beetje; beetje hoofdpijn, beetje buikpijn, beetje beenzwakte, dat gevoel of er cement in je benen en armen zit in plaats van botten en spieren. Ik zweet als een otter, het is ook niet een beetje warm vandaag.
Ik ben gewoon een beetje moe van alles, even. Ik wil vakantie vieren, thuis zijn en eens even niets hoeven doen. Geen stof zien, vooral veroorzaakt door 5 lieve kattenbeesten die hier en daar een vies uitziende haarbal (haardrol) deponeren. Geen vieze hondepoten tegen je net schone kleer, niet in kippenpoep stappen, omdat Castel het niet begrijpt hoe ze dat pluimvee van het terras af moet houden.
Opeens door schone facetraampjes naar buiten kijken alsof de vliegen hun eigen strontjes wegzemen. Geen werk in de virtuele werelden waarbij de pixels voor je ogen zweven alsof het dat stof is dat je toch niet wegkrijgt uit een huis als dit.
Ik wil vakantie! Niet op een rustig strand met de bries door mijn haren en langs blote schouders. Ik wil vakantie! Niet naar de uitgestrekte hoogvlakten in Schotland die bestreken en gestreeld worden door koele mist en druilerige neerslag, ook al houd ik heel veel van dat soort weer en uitzichten. Ik wil vakantie! Niet bij Katwijk aan Zee. Maar gewoon hier en thuis.

Dat ik opsta rond 9 uur en er een ontbijt buffetje op me wacht, niet uitgebreid maar toch wel met uitgeperste sinaasappelsap en een eitje. Om daarna in een fijne luie stoel een boek te pakken en een rondje te wandelen om naar de vogels te luisteren. Daarna een rustig tafeltje met een maaltijd naar wens, niet te veel, want ik heb vakantie en dan doe ik lekker weinig. 's Middags een toer door de omgeving, terwijl ik zelf natuurlijk niet hoef te sturen, want dat goede wijntje smaakte voortreffelijk. Niet die goedkope troep van de markt natuurlijk. Om dan eind van de middag een stuk te zwemmen zonder geplaagd te worden door nèt te koud water en miljoenen gevleugelde beestjes die het allemaal op mijn bloed en zweet voorzien hebben. 's Avonds een etentje met meer gezelschap dan Lief alleen en zonder franse conversatieles.
Ik wil vakantie....