Het is altijd weer goed om signalen te krijgen van m'n lijf en dan even stil te staan bij wat er aan de hand is. Dingetje hier, dingetje daar, even kiespijn erachteraan. Zo zit m'n lief onder de schrammen, blauwe plekken, insectenbeten en wondjes en worden we samen gedwongen even stil te staan bij de dagelijkse hectiek van inmaken, blancheren, daken repareren, onderhoud en huishouden.
Ik heb maar 8 uur veel pijn gehad in mijn kaak waarvan ik toch zeker 5 uur geslapen heb. Niks geen 'bellen naar de tandarts' of 7 ritjes heen en terug a 3 kwartier. (Er zit er één op 30 minuten rijden, maar het is me in februari 2009 al gezegd en vorige week door diverse mensen; niet naar die tandarts gaan, 'dat is meer een slager'.) Dus de pijnstillende ontstekingsremmer en het stilstaan halverwege de levensrun is gelukkig afdoende.
De strijd voor de officiele inschrijving in het systeem van de Sécurité Sociale gaat gewoon door. De uittreksels van onze geboorteregisters die ik in maart dit jaar kocht en opstuurde naar deze instelling, zijn deels aangekomen en wederom krijg ik een brief dat ik deze bescheiden op moet sturen, met klem, met een retourenveloppe. Op aanraden van H ga ik niet bellen en print alles uit dat op dit traject betrekking heeft om de dikke enveloppe aangetekend te versturen. Reactie over een maand of 4? En ik moet eerlijk toegeven; hierin is het in Frankrijk maar ouderwets geregeld. Geef de cliënten een contactpersoon en een emailadres naast de gebruikelijke lijst adressen... -Beste paarden staan altijd op stal.-
Om het weekend in te luiden ga ik naar sofrologie met de cabine van de auto vol met werkspullen deels in een mand, lekker frans; een mand gevuld met kettingzaag, werkkleding, zaagbril en oorkleppen. Nadine heeft schade in haar appelboom. De grootste die ze heeft die zwaar gebukt gaat onder mooie grote appels waarvan de meeste nog niet rijp zijn. Een uurtje werk, denk zij. Ik denk een dik half uur, maar als ik, opgepept door de sofrologie, de zaag aan trek en start met het hek eronder vrijzagen, blijkt dat het een 20 minutenklusje is en zj zich vergist met betalen.
Ik zeg niks, ze helpt me zo ontzettend veel, vaak, met alles. Ik vind het uitje al lang best en ik kikker ervan op dat bomenwerk me steeds makkelijker afgaat, al oefen ik nauwelijks!
Zonder pijntjes, zonder ongemakken, zonder gedoe gaan we dit weekend in.
3.5 Kilo pepertjes die ik bestelde en een week te laat afhaalde bij de groentekraam wil ik nog verwerken. Tomaten plukken voor de saus, komkommers op zoetzuur zetten, de vloer dweilen -gespikkeld door proestende, zieke en gefrustreerde poezenviezigheid- die laatste lauzes op het broodovendak, het hek langs het bospad en de was mogen wachten tot na de maandboodschappen. We hopen op mooi weer, het brood is bijna op en we hebben trek in eigen pizza door H die me liet proeven van die van haar.
Ja, drukdrukdruk, maar dan wel op een ontspannen manier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten