Op de momenten dat buiten werken geen optie is en de stekkers er hier uit moeten, kruip ik bijna altijd achter de naaimisschiene. Dit apparaat is voor mij best belangrijk geworden, want zo eens in de maand ontdek ik een scheur in een werkvest, springt er een naad los van een kledingstuk of zie ik weer drie volle zakken gedroogde lavendelbloemetjes liggen. Zonder de naaimisschiene zou dit zich ophopen, zou ik de kleding weg gooien of er poetslappen van maken of urenlang met een koplampje zitten tobben met naald en draad.
Tijdens het onweer-weer neem ik wel de gok alle lampen op mijn slaapkamer aan te doen om wat extra licht te hebben, stop ik de stekker van de machine juist wel in een stopcontact en ga vol goede moed aan de slag.
Zo ook gisteren, met een wijntje erbij, poes in de buurt en met het voornemen niet uit mijn vel te springen als er een naald of draad breekt.
Ik ga lavendelzakjes naaien van een stokoud gebloemd gordijn. De lapjes had ik al geknipt, maar de vorige keer brak de bovendraad steeds en dit was dermate frustrerend dat ik snel gestopt ben. Nu ga ik toch echt de uitdaging aan. Maar tijdens de eerste paar zakjes breekt de draad diverse keren en mijn geduld wordt danig op de proef gesteld. Na de zoveelste poging met draadbreuk ben ik het zat. Het glas is leeg en mijn oog valt op een antieke schroevendraaier. Ik schroef de kap van het lampje eraf en smeer de zichtbare bereikbare onderdelen die bewegen. Maar dit helpt alleen voor het achteruit naaien!! Ik voel namelijk de draad vastlopen in de machine als ik met de hand de machine bedien, grrrrrr. Daar kan ik natuurlijk niet bij. Ik zak achteruit in m'n stoel, neem cros op schoot, als Marc naar boven komt om polshoogte te nemen. "Lukt het?" vraagt hij. "Nee!" Is mijn antwoord. Hij draait aan de aandrijving, kijkt erin voor zover mogelijk en probeert ter plekke de schroeven te vinden om het apparaat verder uit elkaar te halen. Maar gebrek aan licht en andere gereedschappen doen hem besluiten het apparaat te gaan opereren. De garantieperiode is al voorbij, dus nu kan het.
Beneden gaat alles aan de kant voor 'Operatie Naaimisschiene'. Pincetten, tangetjes, alle soorten schroevendraaiers en het onontbeerlijke koplampje komen eraan te pas. De plastic kast bestaat uit twee grote delen. Er zitten gaatjes in en ergens diep van binnen zitten de schroefjes. Hij draait er een stuk of 15 schroefjes uit die niet door de gaatjes passen en dus in de machine vallen. Maar de kast blijft 1 geheel en we krijgen geen zicht op de binnenkant waar die draad steeds in vast lijkt te lopen. Lieve lezer, je snapt het al; het wordt een half open rammelkast waar af en toe een klein zwart schroefje uitvalt, allemaal andere afmetingen en lengtes. Ik heb er een hard hoofd in, dat ding kan nevernooit meer in elkaar! Veel zweten, vraagtekens en frutteren later lijkt het ding beter te draaien -met de hand- en voelt het lichter aan dan voor de operatie. Nu de misschiene nog in elkaar zetten natuurlijk. Moedig start m'n lief met deze onmogelijke klus. Een half uur later lijkt het in orde, ook al passen de schroefjes van buitenaf niet door de gaatjes, waar hij ze wel door los heeft gedraait. Raadselachtig, maar een feit. Zodra het hele ding in elkaar zit en alle losse stukken weer bevestigd zijn, liggen er nog steeds 4 schroefjes op tafel. Maar de naaimisschiene voelt stevig aan, er beweegt niets, er rammelt niks en het stugge draaien lijkt verholpen.
Vandaag steek ik de stekker er weer in, ga er rustig voor zitten en naai in één keer al mijn lavendelzakjes af, zonder draadbreuk! Wat een zegen!
Het andere naaiwerk levert andere problemen op met de in Vietnam gemaakte machine; Naalden die breken.
Ik heb het ding te goed gesmeerd; het schroefje dat de naalden op zijn plek houdt, schudt steeds los door de olie en duwt de naald scheef waardoor deze opeens op het ijzer belandt tijdens de naaibeweging. Potverdrie, nu dat weer, of nog steeds. Drie nieuwe naalden verder zijn die andere klusjes toch ook geklaard en weet ik precies wat mijn misschiene wel en niet aan kan.
Ook met 4 ontbrekende schroefjes doet het ding gewoon z'n ding!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten