Er zijn van die heerlijke dagen waarin alles zo een beetje voortkabbelt. Waarin er weinig gebeurt, opvalt, weinig actie, veel rust en altijd wat gerommel.
Gisteren een zonovergoten dag met een strakblauwe hemel, een briesje dat afkoelt.
Bijvoorbeeld;
Ik naai twee kussenslopen uit een oud laken voor mijn Buikslaapkussentje. Ze zijn allemaal te groot en ik lig dan met mijn wang in twintig kreukels of ik graai bij het verliggen in het kussen zonder het te verplaatsen zoals ik wilde. Cros vangt 's nachts een muis en moet dat zeer luid kenbaar maken. Aai heeft het heerlijk in het washok zonder beweging slaapt ze haar dagen door. Marc bouwt verder aan de plantenbak op het achterterras als de zon er nog niet staat en redt het blinkertje zodra het meer een stroompje is geworden. Ik kook de hap en 's avonds douchen we buiten wat ons een kwartje aan elektriciteit scheelt per douche. We moezelen uiteraard en ik maai het pad tot aan de rivier waar we nu een zonnebad kunnen nemen en zonder vrees voor een slangebeet naar de rotsen kunnen lopen. Het bosaardbeitjes-seizoen is over, dus eindelijk kan het hoge spul plat, dat scheelt striemen en prikjes van bramen en brandnetels. De auto blijft op het terrein en wij ook. Gewoon even een paar dagen 'zonder' geeft ons weer zin in dagen 'met'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten