Opening

Zoals het langzaam sluit, dichtgaat en tot rust komt, zo gaat het ook open, komt het tot leven en geeft elke dag meer kleur.

De regio, ons leven, de mensen , de markt en de gorges waar we in leven.

Ik ga weer eens naar de markt, nog niet van harte na de afgelopen maand waarin het nog zo stil en leeg was en de mensen somber en gesloten. Nu dan weer een heel andere markt met de chaos van auto's en vrachtwagens, mensen met manden en tassen nu niet meer dik ingepakt tegen de kou en vrolijkere kleuren in das en jas. Er wordt ook weer gelachen en rustig geroezemoest zonder te hoeven schuilen tegen een ijzige wind of natte klets. Een plantenhandelaar is ook weer van de partij en wat lokale producten gaan weer als broodjes. Ik zoek Nadine op, die me complimenteert met het feit dat ik het zelf voor elkaar heb gekregen om als autoentrepreneuse te starten. Zij, haar man en vrienden nemen me gelijk serieuzer, want ik heb doorgezet in het starten van deze mini-onderneming. Gelijk grijpt ze haar kans door het werk te plannen bij haar familiehuis hier vlakbij en me dan gelijk voor te stellen aan vrienden van haar die een klepper van een tuin hebben en voor de grote tuinbeurten niemand hebben kunnen vinden. Ik kom dus nu al om in het werk en de lente is nog niet officieel gestart. Ik bestel ook drie kippen en een haan waar ik in totaal niet meer voor uit hoef te geven dan 33 euro! Kost dus niets en dat gaat ons veel inkopen schelen op de lange termijn. Woensdag kunnen we ze gaan halen, gewoon bij de Point Vert.

Vlakbij huis staan al weer 2 vogelaars met hele grote camera's en kijkers, speurend naar de rode wouwen die weer terug zijn om hun oude nesten te renoveren. Wel drie koppels op dit relatief kleine stukje Frankrijk!

Wij bewonderen de enorme roofvogels van heel erg dichtbij, want ze komen ons al cirkelend begroeten en vliegen op nog geen 10 meter boven ons hoofd voorbij. Waarschijnlijk op zoek naar jonge kipjes of katjes, maar voor ons is het alsof ze echt gedag komen zeggen. De grote ploeg vogelaars zal hier in april of begin mei wel weer een dagje komen neuzen naar de nesten van deze prachtige lucht-giganten met een mogelijke spanwijdte van 1 meter 80!

We stoken al veel minder, 1 gevulde ketel op een hele avond, maar toch moet Marc het bos weer in, want de droge voorraad is weer op. Verder plukken we hele ladingen platte natuurstenen uit de omgeploegde berm tijdens de wegwerkzaamheden. Al bijna genoeg om het hele achterterras te leggen. Weer een veel-jarig project.

De ezels zullen wel weer een tijd moeten wachten, want dat hek renoveren en plaatsen bezorgd ons enorme hoofdbrekens. We zien het niet gebeuren dat we door het dichte stekelige struikgewas op rotsige grond palen weten te slaan en prikkeldraad kunnen bevestigen. Maar het zaadje in ons hoofd wil wel erg graag ontkiemen, alleen lijkt het nog winter...

De dagjesmensen bezoeken de gorges weer, motorrijders komen de wandelpaadjes weer uitslijten, vogels doen zich tegoed aan de insecten en die zich weer aan de vele bloemen in de bomen en het kleine lentespul als Speenkruid, Viooltjes, Wederik en de nog altijd bloeiende Helleborissen.

Van november tot en met december was het geen dag droog. Vanaf begin januari tot en met eergisteren was het alleen maar droog. We danken de hemel voor de vallende regen van afgelopen twee dagen. Nu ziet het er niet alleen al vroeg lenterig uit, maar het ruikt nu ook zo.

We hebben alletwee last van één van onze knieëen en dat hindert al het werk buiten. Toch zie ik kans het schaduwdoek voor op de zwembadoverkapping te stikken en er een dik koord door te rijgen, zodat we het met krammen vast kunnen zetten op het houten frame. Het is deels wat gecamoufleerd en het wordt niet zo heet in het voorraad-basin.

Nu het regent krijgen we de kans ons op lenteachtige wijze uit te leven in de virtuele werelden, wat een ontzettend mooi product opleverd. M'n lief geeft de objecten alleen schaduw, dus ik kan los op de texturen van het geheel om als eye-catcher te dienen in een nieuw te maken lente-winkel.

Ieder seizoen maak ik een kleine zij-winkel in onze enorme 'mall' met het thema van dat seizoen. lentebloemen, -planten en -bomen, buitententen, meubeltjes, lantaarntjes en meer van dit soort spul. Soms is het werk zo inspirerend, zo leuk om te doen, dat er weinig ruimte overblijft voor de dagelijkse dingen. Maar de was wordt gewoon gedaan en de warme maaltijd is en blijft een dagelijkse prioriteit.

Steeds weer krijgen we imput om het zelf voorzienende leven meer vorm te geven. The Complete Book of Self-Sufficiency is een topper in z'n klasse en geeft ons vele eenvoudige ideëen die we makkelijk kunnen realiseren. Verder zagen we in een natuurfilm een stukje over het hergebruiken van autobanden in de moestuin. Ze kunnen gestapeld worden en zo beplantbare terrassen vormen, ze houden water langer vast, verwarmen de aarde beter en het onkruid wieden wordt ook gemakkelijker. Dat het esthetisch niet zo mooi is, is jammer, maar het praktische gaat hier toch voor. Ook zoeken we binnenkort een boer uit het nabijgelegen dorpje op om een karrevracht mest te vragen. Poep lijkt ons nog het allerbeste om te bemesten en wij saampjes produceren nu eenmaal te weinig om van de arme zanderige steentjesgrond iets vruchtbaars te maken.

We gaan open, want ook de vrienden en familieleden die het wel zien zitten, laten weten wanneer ze langs willen komen en we proberen het werk, het bezoek en onze dagelijkse beslommeringen weer in te passen in de komende hectiek.

Ik voel me net een bloem in knop die de blauwe lucht al kan zien en zich voorbereid op de invasie van insecten om samen te bloeien en te groeien in samenspel met alles om me heen.