Ontdeugende haan

We krijgen via de blog een tip dat we een ontdeugende haan moeten kiezen in verband met de slangen die ook wel een eitje lusten... Of kip natuurlijk.
Ik wilde eigenlijk in een reactie reageren, maar dat wordt een heel verhaal.

In Nederland hadden we het geluk in een vrijstaand huis te wonen met een enorme tuin. Prachtig ingericht, de tuin, met een sloot erom heen, bosstruweel, een promenade deels overdekt door een berceau van blauwe regen, tuinbeelden, een heuse beek en een 'hosta-walk' aangelegd door de vorige bewoners en vormgevers van de tuin. Daar hadden we wat kipjes lopen en een machtige haan die zijn werk erg goed deed; voor de dames zorgen, kuikentjes maken natuurlijk en alarm roepen als er een roofvogel overvloog. Ook vreemde katten joeg hij weg, terwijl de onze ongemoeid bleven en zo de kippen en de haan ook.
Deze kippen sliepen niet in het ervoor neergezette kippenhok. Het was een groot hok met fijne legbakken en stokken. Maar voor geen goud wilden de dames in dat hok en ook de haan bleef er verre van. Alleen egeltjes verbleven er 's winters, onder de legbakken.
Nee, de haan en kipjes verbleven in een uit de kluiten gewassen olijfwilg die zich een weg omhoog baande via een es die erin stond en inmiddels al volwassen afmetingen begon te krijgen. Dit bosje stond naast het konijnenhok, dat m'n lief zelf in elkaar geklust had. Betonnen schuttingdelen als bakken van tesamen zo'n 16 vierkante meter met een gazen bovenkant en binnenbekleding om ons vanuit de woonkamer een zicht te geven op rondhuppelende konijntjes. De serre ramen zaten zodoende vol met a. zand van de gravende konijntjes, en b. kippenstront dat door regen en wind aan de ramen bleef plakken. Doordat we toch een tijd geprobeerd hebben de kipjes gewoon 's nachts in hun hok te krijgen, raakten ze van de wijs en begonnen hun heil ergens anders in de tuin te zoeken. Dus de nesten met eieren verdwenen, want een kip is niet gek, lieve lezers! De haan zag het allemaal gebeuren en vond het prima, maar hij werd ook al een dagje ouder.
Dus van de tientallen kuikens werd 1 op de 3 een haan. En wat voor haantjes!
Ondeugende hanen en ze moesten wel, want wij kregen nog voor het uitbreken van de vogelgriep geen kip te pakken, laat staan een haantje of op stok in een hok.
De buks was een uitkomst en zo zijn er wat haantjes gesneuveld en als soepkip in een pan verdwenen. Later begonnen wij de haantjes te slim af te zijn, onze hersenen blijken nu eenmaal groter te zijn, ook al denken haantjes daar vaak anders over. (Misschien sommige kipjes ook wel.)
Dus heb ik zodoende kippen leren slachten, deels ter voorbereiding op het voor onszelf wonen op een geisoleerd plekje.

Aan ervaring zal het kopen, voeden, onderbrengen, verzorgen, slachten en eten van kip, ei of haan niet liggen. Wel aan waar we wonen en waar we denken op de gewone 'local-manier' kippen te kopen.
Dit ging vorige week als volgt;
"Bonjour madame! Bonjour! Oh la la c'est occupé ici au jourd'hui! Mais oui madame, c'est printemps. En een glimlach van een jonge dame laat me weten dat ik op mijn beurt mag wachten achter twee klanten die elkaar al wat langer kennen, waarvan de één een zakje zaadjes koopt en de ander zonder iets bij de kassa staat en onderwijl even bijkletst.
Ik luister 'ter leering ende vermaack' (zoiets Herman?) en kijk om me heen naar de pamfletten en posters waaruit ik op kan maken dat er heel wat prijsstieren in de regio gefokt en beprijsd zijn en altijd pluimvee voor handen is. Voor informatie moet u bij de kassa zijn. "Prima" denk ik nog.
"Madame?" Ah, ik ben aan de beurt, en met zo'n 5 klanten achter me doe ik klungelig mijn best de catalogus in te zien, waar ik kan kiezen voor het soort kip dat we in gedachten hadden en in een erg goed kippen-boek hebben gespot. (Kippen. door Hans L. Schippers) In de hoop dat de dame die klanten achter me helpt zodat mijn geklungel minder opvalt.
Maar er valt niks te kiezen, de dame bij de kassa pakt het aantekeningenschrift en een pen en kijkt me vriendelijk vragend aan. "Combien?" Nou uhhh trois et un cocq s'ilvousplait.
Ik doe echt mijn best nog te vragen of ik kan kiezen voor een soort race en hoe groot ze zijn en of de haan hetzelfde ras is. Maar niets van dat alles. U besteld drie kippen en een haan, u gaat drie kippen en een haan krijgen. Wel weet ik de dame duidelijk te maken en te laten noteren dat het combikippen moeten zijn en de haan van hetzelfde ras. Combikippen geven minder eieren, maar hebben wel lekker vlees.
Niks geen catalogus. Nee, ik mag ze volgende week woensdag komen halen. Dus de kipjes en haan zitten waarschijnlijk in een doos, komen van een fokker ergens in de regio en het enige dat ik weet dat ik een rode haan ga krijgen voor 3 euro en wat centimes.

Of de haan dus brutaal genoeg is om slangen duidelijk te maken dat ze weg moeten wezen, daar heb ik geen idee van. Of de kippen een lekker flink formaat hebben om tegen een roofstootje te kunnen? Ik heb geen idee. Of de couleuvres hier net zo onder de indruk zullen zijn van kippen als van ons? Geen idee, want ook van ons zijn deze grote slangen allerminst onder de indruk.
Ik hoop op een jonge haan, want die kan dan nog wel wat leren van Cros die nog nooit een kip gezien heeft en nergens van onder de indruk is. Addertjes zijn extreem schuw, maar ook die zijn een onderdeel van deze plek. De couleuvres willen gewoon met rust gelaten worden, dus liever geen ondeugende haan, want dan blijf ik om cocqes rouge vragen bij de Point Vert.
Dus ach, ervaring genoeg, maar je hebt het hier nu eenmaal niet zo voor het zeggen.