Bewust zijn

We hebben de tijd om bij de dingen in het leven stil te staan, ze te overdenken of te overzien. Als we gasten hebben wordt dit bezustzijn vergroot doordat we zien dat de meeste mensen die tijd niet hebben, of nemen, en zo voorbij gaan aan essentiele dingen in het leven. Je onderdak en de verwarming daarvan, het nut van kleding en schoeisel, eten, water, natuur enzovoorts. Of het bewustzijn wordt als niet belangrijk ervaren.
Thuis draai je de thermostaat van de verwarming wat op als het wat frisjes is in huis. Je hoeft er verder niet meer naar te kijken, hij doet het gewoon. Uit zetten hoeft vaak ook niet meer, dat doet het systeem vanzelf wel. Eén keer per jaar krijg je de nota op de mat, de cijfertjes die je hebt afgelezen en door hebt gegeven aan je energie-leverancier, zeggen je doorgaans niets. Het is voor al je huishoudapparaten, licht en verwarming, dus het zal wel. Het is niet bijzonder meer, dat verwarmde verlichte huis, geen kunst en je gaat iedere dag naar je werk om die nota te kunnen betalen. Net als dat je een paar keer per week de auto pakt om boodschappen te doen en je auto vol te tanken, makkelijk zat, toch? Dat 'gemak' in het leven maakt het wel heel comfortabel en in een gesprek met z'n drieën zegt één van ons dat dat 'gelukkig' zijn is. We leven om comfort te hebben en manipuleren ons geluk. Natuurlijk stuit deze uitspraak op weerstand, we kennen allemaal wel de mensen die materieel een zeer comfortabel leven leven en alles behalve gelukkig zijn.
Ik houd het even bij mezelf; Hoe groter mijn bewustzijn wordt met betrekking tot mijn leven, het hier en nu, waar ik ben en wat ik doe, of moet doen, om de basis te bemachtigen in mijn leven en dit te (onder)houden, hoe groter mijn geluk blijkt te worden. Hoe meer geluksmomenten ik mag ervaren, hoe kleiner mijn verlangen naar meer (comfort) wordt. "Less is more"
Mij wordt nog wel eens verweten, dat ik hele dagen loop te dromen, me niet bewust ben van de realiteit en speels door het leven dartel alsof ik geen zorgen en angsten ken. Maar juist mijn bewuste zijn in alle dingen, geven mij een onwerkelijk (droom) gevoel over de realiteit en laat me juist in het hier en nu leven. Bestaat 'morgen'?? Weet je zeker dat 'morgen' er is?? En 'gisteren' dan? 'Gisteren' is geweest. Wat telt is 'nu', want zelfs 'zometeen' is niet vanzelfsprekend. Ik ervaar die korte wandeling door het herfstbos in de nog steeds warme zonnestralen als iets onwerkelijks, ik zie, proef, ruik, voel alles om me heen, ik ben me dan bewust van het 'nu' dat toch echt heel realistisch is. Ik hoef me niet bezig te houden met zometeen of gisteren. Ik droom absoluut niet, ik loop daar en beleef alles dat er is zoals het is. Deze beleving ben ik ook kwijt als zorgen zich aan me opdringen. Als m'n lief me confronteerd met een verontrustende mail van onze financieel adviseur in Nederland. En we kunnen ons lang met zo'n mail bezig houden, erover bomen, denken, onze zorgen uitspreken en het veranderd helemaal niets aan het hier en nu. We praten met elkaar onder het genot van een borrel, lachen en hebben contact terwijl de radiatoren ons stenen huisje langzaam verwarmen en comfortabel zitten op oude houten stoelen die niet eens geproduceerd zijn om lang op te zitten.
We hebben geen zorgverzekering. Dat dwingt ons min of meer om bij alles dat we doen, ieder stapje dat we nemen op de steile puinhelling of gewoon op het pad, ons bewust te zijn van waar we onze voeten neerzetten. Geen verzekering betekent in ons geval, als we ons verstappen of uit de boom vallen, dat hulp niet snel ter plaatse kan zijn en dat het onbetaalbaar is om ons 'te laten repararen' bij de dokter of in het ziekenhuis. Als je je te veel zorgen maakt, te lang met frustraties door blijft lopen of je lichaam te veel verziekt met rommel dat je naar binnen propt om je comfortabel te voelen, wordt je ook ziek. Met een prima zorgverzekering en alle hulpdiensten dichtbij, is het eigenlijk niet eens nodig bewust te leven. Te weten waar je je voeten neerzet. Als je al je voedingswaren gewoon koopt na een autorit van 10 minuten en geen helling hoeft om te spitten of te ontginnen met de hand, niet afhankelijk bent van de seizoenen en het weer, sta je minder snel stil bij wat je motor draaiende houdt. Je werkt je toch een bult om het te kunnen kopen, ff snel na je werk?
Dit bericht is alles behalve een verwijt, begrijp me goed. Ik wil me alleen uitspreken hoe jammer ik het vaak vind, te zien hoe het bewuste zijn zo op de achtergrond raakt als het leven je gemakkelijk wordt gemaakt. Tot op 'het zelf niet meer na hoeven denken, want de overheid regelt het wel voor je door middel van wetten, regeltjes en sociale zekerheid' aan toe!
Je verzekeren verzekert je niet tegen ziekte, ongelukken, armoede of gebrek aan comfort. Keihard werken voor je centen garandeerd je geen goede oude dag. Je bewustzijn doet dit wel.
Gezond en bewust leven is een tijdrovende klus, merken wij als we weer eens wat bomen moeten zagen voor de kachel, aan touwtjes in een boom bungelen om de boom te helpen nog meer voedzame walnoten te laten groeien, de bron na kijken en schoonhouden of de maaltijd bereiden zonder voorgeschilde en reeds gewassen aardappelen en groente die we even snel op onze inductiekookplaat gaar stomen zodat we de rest van de avond voor onszelf te hebben.
Eigenlijk ben ik geen dromer, maar een realist, geaard met beide voetjes op de grond. Het leven dat ik in Nederland achter me liet, die verbrandde schepen daar, was de droom (soms en steeds vaker ervaren als een nachtmerrie die me ziek maakte) die ik dacht te moeten leven, omdat het me werd voorgespiegeld als de enige realiteit die er is.
De gok van het verbranden van mijn scheepjes, de gok om in het diepe te springen en te weten dat ik goed kan zwemmen, was mezelf alleen maar wakker maken.
Ik stuitte gisteren op de blog van Beukenootjes op het onderstaande citaat.
Ik kreeg van een vriendin een lieve bezorgde reactie op mijn blog over mijn circus-kapriolen in de notenboom.
Tijdens de open en uitdagende discussies met m'n lief en Harry komt het bewustzijn ook weer om de hoek kijken.

Dit is een citaat (les 35) uit het boekje van Jon Kabat-Zinn (108 lessen in mindfulness, thuiskomen bij jezelf).
"Er is geen andere tijd dan het nu. We gaan niet ergens naartoe, al denken we dat het wel zo is. Geen ander moment zal overvloediger zijn dan dit moment. Hoewel we misschien denken dat een toekomstig moment meer, of juist minder aangenaam zal zijn, kunnen we daar niet zeker van zijn. Wat de toekomst ook brengt, het is nooit wat je verwacht en als die tijd aanbreekt zal het ook NU zijn. Ook dat zal een moment zijn dat heel makkelijk aan je voorbijgaat, net zo makkelijk als dit moment".

Het is bijna half 12, tijd om met de maaltijd bezig te zijn en de tijd te nemen om daar een voedzame en lekkere (ja kom op, de smaakpapillen willen ook gelukkig zijn als ze geprikkeld worden) hap van te brouwen. Gemiddeld ben ik een uur bezig om een gewone hap op tafel te zetten. Ik heb de tijd, weet wat ik eet en ook waar dat de dag erop terecht komt. We hebben geen gemakkelijk leven en ons comfort is minimaal. Het bewust zijn maakt ons comfort en schenkt geluk, een beloning waar we wat aan hebben. Voor mij is bewustzijn het belangrijkste in mijn leven aan het worden, de kern van geluksmomenten, mijn comfort.