Gewoon herfst

Het is gewoon herfst, niets bijzonders. De periode waarin het kouder wordt, gure dagen, soms weken telt, je paddenstoelen ziet en druilerige dagen hebt waar de donkere avonden al snel op volgen. De feestmaand moet nog een ruime dertig dagen wachten, de treinwagonwieltjes krijgen platte vlakken door het blad en alles wordt al snel zo kaal.
Ook hier natuurlijk, ook hier is het stiller op straat, vroeg donker, soms ook een flink stuk kouder en regent het hele dagen.
Zondag was het viezig weer, nat ook en maandag wordt de gorges weer wakker in de wolken die de zon al snel wegschijnt en er twee heerlijke herfstdagen volgen. We eten buiten in onze t-shirts en laten die warmte nog even goed tot ons doordringen.
Ik werk in een oud legerhemd van Marc in de notenboom, tot aan de schemer aan toe.
Tussen de middag tijdens het uitbuiken kijken we naar de blaadjes-regen. De gele kleine ronde acacia-blaadjes dwarrelen door de wind omhoog, een confetti-wolk die fel afsteekt tegen de blauwe hemel, overal waar we kijken, blaadjes en gonzende bijen die op ons komen zitten als rustpunt tijdens het zoeken naar een holletje in de muren om te overwinteren. Wat late vlinders doen hetzelfde en vliegjes worden door Castel opgejaagd en af en toe succesvol met klappende kaken verorberd.
Harry durft niet te blijven kijken hoe ik een boom wat kopjes kleiner maak en gaat wandelen met de honden, terwijl Cros me toemiauwt vanuit het bamboe-bos en Marc aanwijzingen geeft en takken van de groente haalt.
Het bonen-klimrek sneuvelt doordat één tak één bamboe-staander doet breken en twee reeds aangevreten koolplantjes kan ik weggooien blijkt later als ik de takken kleinzaag voor de brandstapel op het onderste terras waar de twee kleine geënte appelboompjes staan.
Tegen het donker aan is de klus echt helemaal geklaard. Ik heb nog net tijd de was binnen te halen.
's Avonds laat voel ik aan een op schoot springende kat dat het regent en vandaag is het weer nat en haast somber. Maar de wolken zijn verspreidt over het landschap en de regenwolken hangen daar een heel eind boven met af en toe een lichte plek om wat licht door te laten.
Met Harry heb ik bekokstoofd dat we vanmiddag uit eten gaan in één van de beste restaurants die er hier zijn en nog dichtbij ook. Marc lichten we niet in, wij vinden dit leuk en hij gaat toch wel mee zeker omdat het niet te ver weg is en gewoon tussen de middag. Een warme hap willen we wel; hij heeft in het druilerige weer toch even drie eiken gezaagd vanochtend.
Menu du jour (4 gangen), een fles wijn en drie grote koffie kost onze gast een luttele 45 euro en Harry vond het een groot succes, deze houden we er dus in.
Morgen gaat hij om 5 uur 's ochtends rijden en zo'n afscheidsmaal is toch wel erg leuk. We toeren op de terugweg via de andere kant van de gorges door de bossen en kleine weggetjes terug naar huis. Een onverwacht uitje dat we alledrie leuk vinden in de kleine vochtige cabine van de landrover. Dat ik met iedere bil op een gordelsluiting zit die mij twee beurse plekken bezorgen laat ik maar even voor lief.
We zien alle drie hetzelfde;
De meest fantastische kleuren die je in de herfst ook maar tegen kan komen in de mooiste combinaties op alle hellingen en plateau's die we doorkruisen.
Ik krijg er de rillingen van, Harry zegt het wel tien keer en Marc zie ik ook zoveel mogelijk om zich heen kijken en knikken als we het voor de zoveelste keer aanhalen.
Twee weken geleden toen m'n schoonvader aankwam was het nog groen, te groen voor de tijd van het jaar.
Maar de groen-, geel-, bruin-, oranje- en roodtinten die onze ogen mogen zien, zijn nog maar net te bevatten. En dat zonder zonlicht, zonder contrasterende blauwe hemel, met in iedere bocht een verrassende mistflard of juist de weg geheel helder.
Een sterk dalend bospad naar het riviertje de Bromme wordt bedekt onder een beukenbos, waarvan de bladerdaken geleidelijk overlopen van felgeel naar donker oranje en rood. Het groen van de hedera en de mossen op de bosbodem doen, nat in de regen, onecht aan.
Deze week, nee, deze dag is de mooiste, de allermooiste herfstdag die ik ooit heb meegemaakt.