ditjes en datjes

Regenboog
Na de lange natte klets van zaterdagmiddag, vertrekken we in N's busje naar het centrum dat aan de westkant van een berghelling ligt. De donkergrijze lucht vermengd zich al met een beginnende zonsondergang, ééntje van veel ondergang en weinig zon.
Op de parkeerplaats hebben we een kostelijk uitzicht op de vallei met een typisch frans dorp met een Aveyronaisse kerktoren, een bruggetje en de weilanden daarachter die oplopen tot op de volgende berg. De zon is al achter de berg verdwenen, maar de wolken breken toch wat open om het laatste licht van die dag door te laten.
N trapt gewoon op de rem, op z'n frans, impulsief alsof er kinderen van plan zijn om over te steken. We zijn bij het centrum gearriveerd, maar dat is de reden niet. Het is de dubbele regenboog.....
De binnenste boog omspant de volledige vallei, de kleuren zijn zo fel, dat ze in deze schemer heel fel aandoen. Iemand die kleurenblind is, had ook deze regenboog schitterend gevonden. Zo volledig en fel van kleur als de binnenste boog is, zo volledig en wat zachter is de tweeede boog die de ander helemaal omspant.
We zien in onze ooghoeken mensen met kapouchon op en paraplu's voorover gebogen op een drafje de trappen oplopen van het centrum, om maar snel binnen in de warmte te zijn en zich desgewenst in het nog warmere zweet te werken.
Wij blijven staan waar we staan, een beetje dwars op de weg met lopende motor en kijken ademloos.... Tot er een wagen toetert achter ons, tijd om de bogen los te laten, ontspannen.


Franse maaltijd.
Ik heb er inmiddels al heel wat mogen genieten; franse maaltijden in deze regio. Dat laatste is wel belangrijk, het verschilt in ieder departement. Geen gewone maaltijd zal hetzelfde gezien of bereid worden, en zeker ook niet zo gegeten.
Hier kent men geen liflafjes of de twee ons groenten per dag. Hoofdmaaltijden zijn zonder uitzonderingen 'veel vlees' met aardappelen in welke vorm dan ook, maar zelden gewoon in water gekookt.
Groente apart erbij is heel bijzonder. Een paar blaadjes sla en wat schijfjes tomaat weer wel, maar dan alleen zomers natuurlijk.
De avondmaaltijd is vaak soep (zelfgemaakt en simpel, soms enigszins smaakloos), daarna wat brood, stuk worst -neeee, niet in plakjes van 0.8 millimeter- en kaas, alles uit het vuistje. Je stuk brood leg je op tafel, niet op je bord. En als je toch niet thuis eet, eet dan je brood niet helemaal op, want men kan denken dat je onverzadigbaar bent en de gastheer & -vrouw het gevoel geven dat ze te weinig serveren. En niet voor 8 uur 's avonds eten verwachten, dat is veel te vroeg.
Een yoghurtje na of een stukje droge taart en anders koffie of thee, water en eventueel de wijnkan die nog op tafel staat.
De midi-maaltijden zijn en blijven makkelijke boerenhappen die veel energie verschaffen voor alle werkenden die nog minimaal 4 uur moeten presteren. De gietijzeren pan met een kalkoen-poot en wat in blokjes gesneden aardappels was de hoofdmaaltijd. Een blik asperges wordt ook nog even verwarmd met een vinigraitte geserveerd. Een soort dunne slasaus die de fransen overal op doen, behalve op toetjes geloof ik ;-)
Ik kreeg 3 asperges, er zaten er maar 9 in het blik. Heerlijk, zeker ook door de vinigraitte. En wat maak ik toch een heisa van die middagmaaltijden als ik dat elke keer weer zo zie.
Voor culinaire belevenissen hoef je niet naar de Aveyron.


Zwart & Wit
Nu heb ik het eens over werken. Het verschil tussen zwart en wit werken is hier wat kleiner. Voor de klant en voor de zogenoemde ondernemer. De klant betaalt per bankcheque -die kennen ze hier nog hoor- of contant. Ieder papiertje waar op staat wat je betaalt hebt met een vaag paraafje van de werkman en werkvrouw, is voldoende voor de eigen administratie als je dat wilt. De werkman/werkvrouw stopt het geld in de portefeuille en kan dit inboeken, of niet inboeken, wat je maar wilt.
Het verschil komt vaak pas naar boven bij een controle van de belasting. (Wat je maar wilt)
Ik ga een facturenboekje kopen en een schriftje om alles netjes in bij te houden.
Onkosten, investeringen en inkomsten, reiskosten. Niet omdat ik het allemaal zo leuk vind, maar om een net begin te maken. Ik moet er niet aan denken dat ik het allemaal maar laat versloffen, de bonnetjes per ongeluk met de oude kassabonnen in de schouw mik als de portefeuille te dik wordt, om dan bij een controle of m'n aangifte in de knoei te zitten tussen de kleine franse lettertjes door...