Er is een wekkertje gevonden en al onderweg per Duitse, Belgische en Franse posterijen!!!
Een oranje Vintage-wekker, zo heet de stijl, en het is bijna alsof ik om iets heel sjieks vraag. Nieuw stijgen de prijzen van deze artikelen. Nu is het heel spannend hoe het wekkertje wekkert, dat lage rustige bromtoontje dat zijn dag bepaald...
Ik heb Marc niets gezegd, ga dit als verrassing houden. Ik weet zeker dat hij dit heel erg leuk gaat vinden, hart verwarmend.
Hij klaagt wel eens als ik lang op het toetsenbord zit te rammelen, dan verlaat hij de werkplek zodat ik rustig 'aan mijn boek kan werken'. Een nieuw toetsenbord met gedempt toetsengeluid mocht niet baten, misschien als er uit al dat getik een oud goud vertrouwd stukje Marc voor in de plaats komt???
Gisteren was het weer een schitterende nazomerdag, de laatste misschien, er is zoveel regen voorspeld.
Het enige dat ik wil doen is verven, die kamer moet af anders wordt het een zeurproject. Als de kachel eenmaal iedere avond brand en we stoken de schouw, dan moet dat geverf klaar zijn. M'n brede roller leg ik op de verf, smeer het daarna zo goed mogelijk uit in de bak en zet hem op de eerste meter van de 5 lange muur. Het lijkt of ik er mijn volle 67 kilo tegenaan moet zetten om een dun laagje witsel erop uit te rollen. Na één baan geef ik het op. De volgende baan maak ik een uur later maar half af. "Hoe kan dit nou?" Bij nader onderzoek naar de roller, blijkt dit ding gewoon stuk te zijn, op. Het staafje van de houder heeft geen stop, het schiet erdoor heen... Maar voor één nieuwe roller ga ik het terrein niet af, wat nu? Zoeken in de schuur, in de mand met verfspullen, waar ik nog twee rollers vind van laten we zeggen 25 jaar oud. Een roller is een roller en ik maak de muur nu in keer af.
Ik heb van twee dingen al dagen last. Mijn rug en schouders, dat gebied onder de schouderbladen, doen ontzettend zeer. Dat steekt als je eens flink aan de slag wilt en de oorzaak steekt ook; m'n matras. Sinds ik van mijn kamer een werkchaos heb gemaakt, slaap ik in de bar, de ruimte helemaal benedenaan het huis, waar het ook heel koel is door de kamer erboven (geen platdak met warmte zuigende lauze-stenen) en de altijd gesloten luiken. We hadden voor Edith's verblijf het Comfort de Luxe-Royal matras uit de broodoven gesjouwd. Maar wat 30 jaar geleden 'Comfort de Luxe-Royal' was, is nu een 'sloop je lijf en leden'-matras. Omdat het zo lekker zacht is, draai ik me van mijn buik om tot op mijn zij en sta op met steeds vaster zittende spieren. Nog een reden om die kamer af te maken. Verder kwam er iets in mijn oog, zondagochtend voor m'n lief vertrok, die nog geprobeerd heeft het schijnbaar kleine haartje van mijn pupil af te plukken met het puntje van een keukenpapiertje.... Ik zag niets zitten. Eerlijk; het zit er nog! Ook dat is ontzettend vervelend heel de dag te voelen, niets te zien, maar wel te voelen prikken, irriteren. Iedere dag probeer ik het te vinden, maar zonder succes.
De kamer is gewit, niet helemaal zoals ik gehoopt had, misschien had het wel 3x gemoeten, maar voor dit donkere kamertje is het goed genoeg vergeleken bij hoe het was! En dus haal ik de lakens weg, ruim ik wat op en slaap genoeglijk op het stevige 1-persoonsmatras wat we van P&W kregen. Dat zijn matrassen van deze tijd en nu, de ochtend na die ene nacht op een goed matras, is de pijn in mijn rug al een stuk gezakt!
Marc kreeg mijn liefdesmail, een mailtje dat geschreven moest worden, omdat ik me juist als hij er even niet is, zo goed besef wat ons bindt, waar onze liefde uit bestaat, waarom wij hier saampjes wonen en leven en niet ik met iemand anders. (of hij natuurlijk) We voelen elkaar toch beter aan als we wisten, ik krijg een heel lief mailtje terug. Juist door het weten kan hij het zo naar zijn zin hebben en hij geniet van het avontuur. De grotere steden pluist hij uit na het graven in de ochtenden (niets gevonden....) en 's avonds zoekt hij de kust op om daarna in een bos tussen schat-die-er-niet-is en het strand te overnachten.
Van mij mag hij thuiskomen, maar eerst moet de klus daar geklaard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten