Puzzle

In de speelgoedwinkel, die hier overgens enorm kunnen zijn, was het puzzel-aanbod bedroevend klein. 3D puzzels, voetbal-puzzels (in de vorm van een bal!), blokpuzzels, baby-puzzels en denkspelletjes te over, maar de klassieke legpuzzel was moeilijk te vinden. Ik vraag bij binnenkomst maar gelijk waar ze liggen en de twee jongeren die de winkel moeten bemannen kijken me niet begrijpend aan terwijl ik het woord toch echt goed uitspreek. Waarschijnlijk zijn deze klassiekers van voor hun tijd.
Na 2 rondjes speuren vind ik één karig plankje vol met weinig keus. Het impressionistisch geschilderde markttafereel is me te druk, de wat sinistere gotische internet-game achtige plaatjes doen me ook weinig en het eilandje-in-zee-met-zeilboot-en-dreigende lucht is wel erg klassiek. De laatste van de Jugendstil-serie zijn de 4 dames van het etmaal, prachtig en met 2000 stukjes wat Marc graag wil. Ik lijk aangestoken door zijn puzzelmania en koop er ook één voor mezelf van 1500 stukjes; een toch wat somber sepiakleurige afbeelding van 2 engelen, een natuurlijke engel en een mechanische engel, met slangetjes, moertjes, en boutjes in elkaar gezet. De laatste is droevig en wordt opgevangen in een groots troostend gebaar door de hemelse engel met haar zwaanwitte vleugels. Nog ééntje dan, om m'n lief te plagen; een berglandschap met een meer op de voorgrond waar het gebergte zich in spiegeld. Een hele gemene, bijna twee dezelfde plaatjes in één.
Marc is heel blij met de puzzels en de laatste avond voor hij voor een weekje vertrekt probeert hij hem af te maken. Ik help, dus twee mensen met lastige knieëen uren op de tegelvloer. Het mocht niet baten, ook de kleine uurtjes waarin we gehoopt hadden dat de puzzel klaar zou komen, werkten niet mee. Zodra hij klaar is met het uitruimen van de auto, een tweëede poging en rits roets puzzel is af! Het is een hele mooie puzzel met lastige stukken, maar de voldoening is groot en de bezigheid zelf meditatief.
Ik heb geleerd dat puzzelen meer opleverd dan een eenzaam tijdverdrijf. Het was me ook een opgave die laatste 40 stukjes er NIET in te leggen toen Marc weg was.
Puzzelen.... Zo werkt dat hier ook met het maken van 'pierre sèche', stenen muurtjes die ongemetseld 'droog' gestapeld staan. De stukjes zijn wat makkelijker verplaatsbaar. Je leert kijken, je leert je niet blindstaren op..., je kunt gedachten zich laten vormen, je kunt je indrukken verwerken zonder nieuwe imput, ideaal, ik ga puzzelen.