Kleuren

Door de lange droogte is veel blad al bruin en varens donker rood-bruin, de regen verzwaard de al zo dorre bladeren en vallen op de paden, wat een herfstpracht geeft. Zeker in het zonlicht van de opklaringen tussen de zware buien door. De herfst is hier toch de meest fascinerende periode van het jaar, het licht zo anders, gefilterd en verdiept de kleuren die te fel zijn tijdens die hete zomermaanden.



We gaan tussen de buien door oud hout halen, dat op een stukje terrein van P&W buiten ligt te rotten. Er zitten nog stukjes balk tussen die Marc nodig heeft voor de schuur en voordat het echt niet meer bruikbaar is.
Het is prachtig met de contrasterende wolkenpartijen, de blauwe hemden ertussendoor die het heldere late zonlicht doorlaten en het ontstofte groen alle kleuren geeft die je je maar bedenken kunt!
Vies en moe laden we thuis het natte glibberhout vol spijkers uit, de stal in. Het is de enige ruimte waar nog wat hout kan liggen om te drogen. Het lijkt allemaal groot met veel gebouwen, maar het blijft schipperen.
Ik roep Castel met ons mee. Ze wil wel rennen springen huppelen, maar met samengeknepen stijve hondenbillen gaat het niet zo. Ze is wel blij dat ze even in gezelschap mee kan en weer knuffels krijgt.
Op de parkeerplaats bij de super kom ik de dierenarts nog tegen. Ik bedank haar voor de ingreep en ben blij te horen dat we zo'n gezonde leuke hond hebben. Ze krijgt tenslotte alleen de basiszorg, geen vaccinaties, verwennerij, extra's of knuffels op schoot of een slaapplaats naast ons bed (of erop).
Verder is het lekker fris, buiten en binnen. Op de geur na dan. Vanmiddag kookte de friteuse over, die ik altijd op het gasfornuis zet. Je kunt je de vette chaos al voorstellen. Het afwaswater was vet, het schuursponsje kan ik weggooien en de vaatdoek in de was. De pitten moet ik na het afwassen alsnog schoonbranden waardoor het twee keer langer duurt voor we koffie hebben. maar ach, de frites waren best lekker. Het vet had ik moeten verschonen na het loempia-experiment. (Het dunnen deeg hield de nattigheid van de vulling niet. Dus half lege loempia's en een verbrande troep in de friteuse die ik er met een theezeefje probeer uit te vissen) Dus een flinke klus om het geheel met soda binnenkort weer helemaal uit te soppen.