woensdag 13 april 2011

tis eens even op

En toch voel ik ze al heel de avond prikken, de halve dag al. Ook al krijg ik van m'n vader een tip voor een verhuurbedrijf van busjes dat enigszins betaalbaar is en dat m'n lief met beide handen aangrijpt. Die tranen moeten er blijkbaar toch echt uit. Ik ben even op, zit er doorheen. Marc kan hier niks mee, die is boos en onmachtig naar bed. Ik zucht en huil.

2 opmerkingen:

  1. Lijkt me een heel logische reactie, hoor.
    Als de emotie wat gezakt is, komt het wel weer goed. Ik volg je blog bijna dagelijks en duim, dat het met de verhuur van jullie huis in Nederland goed zal gaan.
    Hartelijke groet,
    Corry

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kom op meis, laat maar even komen die tranen, morgen weer een nieuwe ronde, nieuwe kansen.
    Tis even niet anders, maar je kan het aan. Ik weet t zeker.

    dikke kus, mizzel

    BeantwoordenVerwijderen