Kerstgedachten

Afgelopen jaren hebben wij geen traditionele kerst gevierd, met familie en vrienden rond een tafel vol met lekkernijen in een warm huis.
Afgelopen jaren waren 'in den vreemde', zonder familie en vrienden, zonder luxe gedekte tafels en extra drankjes en gefeest.
Kerstmis voor ons is een feest geworden dat niet meer past in onze belevingswereld, ook omdat we in een andere realiteit leven waarbij we veel mensen ontmoeten die geen Kerstmis kunnen vieren zoals we dat gewend zijn.
Het al millennia oude Midwinterfeest daarintegen spreekt ons meer aan, maar om dat te vieren heb je ook voorraden en extra's nodig, vrienden, buren en familie. Ook zo'n feest dat een paar weken duurt zit er niet in dit jaar bij gebrek aan de basisvoorwaarden; voorraden, buren, familie en vrienden.
Omdat we het vaak koud hebben, alleen zijn samen, gaan onze gedachten uit naar zoveel andere mensen die ook wel zouden willen, maar niet kunnen.

Vandaag en dit verdere weekend denk ik aan al diegene die; het zonder verwarming moeten stellen, of zonder warm water, of zonder familie of geliefde, aan hen die van iemand afscheid hebben moeten nemen afgelopen jaar, aan hen die ziek zijn of in een uitzichtloze situatie verkeren, aan mensen die op de rand van een dakloos bestaan leven, aan hen die chronisch lijden, Kerst of geen Kerstmis. Aan hen gaan mijn gedachten uit en noem hen hier bij name;

Sandra, Patricia, Rock, Mark, Diana, Peter, Ans, Edith, Harry, Roland, Sébastien, Bitsy, Hero, Alfred, Anneke, Cees, Chris, Paul, Wil, Claudette, Destany, Wilma, Niki, Marianne, Opa, Michaël, Renée, Conchita, Marry, Marco, Jeri, Hope, Max, Daniël, Suzan, Pierre, Dominique, Daniëlle, Marieke, John, Vera, Chantal en alle anderen die ik niet bij name ken.