woensdag 25 januari 2012

Hanensoep

Het is geschied.
Zo fel als dat ik was over de aanvallen van gisteren met als resultaat die putjes in mijn benen, zo gaf het me de kracht de vogel eigenhandig het leven te ontnemen, te plukken en er hapklare brok van te maken. Tot groot genoegen van Castel en de katten. Saamhorigheid ten top met twee kippen die onaangedaan hun toktok-gang gaan. het vieze filmpje is niet zo'n prettig gezicht als je nog nooit bent aangevallen door een haan of nog nooit een dier geslacht hebt met als doel het op te eten.
Niet voor tere zielen dus! Wij eten er drie dagen van, ik kan weer rustig naar buiten, een andere haan is ons al aangeboden, de katten en Castel hadden een feestdag en M&M zijn weer een klein stapje dichterbij het back-to-basic leven.
Marc heeft nog een restje emotie met betrekking tot het doden van een gezond wezen. Ik in dit geval absoluut niet, het verbaast hem enigszins, wat ik wel begrijp, maar geen invloed heeft op mijn resolute manier van me het ontdoen van meneer de Haan.

2 opmerkingen:

  1. Tsja, zo gaat dat soms met hanen. Ik heb er heel wat naar het hakblok gebracht, maar zelden sneefden ze onder zo'n mooie bijl echter onder een Gelderse hiep. Ik heb nooit rotzakken van hanen gehad, maar uit een nest kuikens komen statisch even veel hennetjes als haantjes.....vette pech voor (bijna) alle haantjes. Leuk heb ik het werk nooit gevonden en meestal heb ik er onze "huisvos" blij mee gemaakt.
    Maar nu het volgende: mijn laatste haan Jozef leeft nog en loopt moederziel alleen rond op de Ugchelse Berg (Maria is laatst door de havik te grazen genomen). Dus...even een ritje en je hebt een schat van een haan, zie http://hermanlinde.blogspot.com/2011/03/roy-de-tweede.html

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hè, ik wist niet dat je ze verhuisd had? Roy de tweede had je toch al in Nederland? Wil je geen nieuwe toom meer dan? Ik bericht je snel over adoptie van Roy, een vriendelijke haan in z'n up is niks. Het is toch geen je-weet-wel-haan hè?

    BeantwoordenVerwijderen