1 x per jaar

...Dan ben ik ziek. Een beetje hoor, dit keer verkouden met alles erop en eraan.
Vannacht niet geslapen omdat ik om de 5 minuutjes mijn neus moest legen en om de 10 mijn blaas. Gelukkig had ik twee katers die me vergezelden in de hoop dat ik zo Aai de veiligheid kan bieden haar laatste weken bij ons, om haar behoefte op de bak te doen.
Helaas vond mijn suffe snotkop vanochtend toch een verse drol op de bank. Nu is deze wel beschermd met vuilniszakken en handdoeken, maar toch, zat zijn we het beide. Poes gaat naar een franse dame op een 90 minuutjes rijden van hier.
Naast mijn ziekige gesteldheid, is ook mijn pc bezweken aan een vast lopende grafische kaart. Zonder zo'n kaart doet een pc simpelweg niets.
Ook mijn camera is definitief overleden, dus typ ik op Marc's pc dit logje terwijl hij naar de grote stad is om mijn pc te laten maken.
Over een nieuwe fotocamera; die zal lang op zich moeten laten wachten. Ik wil graag een iets betere, dus een iets duurdere en deze was al niet goedkoop.
Treurnis tussen mijn oren.....

Enige lichtpuntje is dat ik door het snuiten en plassen de vroegste schemering meemaakte die mij uit bed riep om de verse knisperende ongerepte 15 cm dikke sneeuwlaag in te stappen. Toch maar een wat crappy filmpje gemaakt met de gratis-filmcamera-met-SuperU-punten, ik kon het niet laten; Het bos en ons huisje in de sneeuw zo vroeg op de ochtend is een waar sprookje.

Dus dat u het weet; voorlopig geen nieuws, geen mooie foto's of leuke filmpjes.
Ik zak nu op de werkstoel van Marc onderuit met mijn rug tegen zo'n grote zware ijzeren radiator om met een koptelefoon een filmpje te kijken om de middag zo snel mogelijk voorbij te laten gaan.


Marc kwam rond de schemering pas thuis. Met een pc die heel anders gemaakt is dan we dachten. In de computer-zaak waar we altijd heen gaan hadden ze een heel klein eenvoudig grafisch kaartje van weinig euro's, maar daar kan ik niets mee doen dat moet voor de virtuele werelden. De andere keuze was een super-super grafische kaart van 300 euro, terwijl alleen het ventilatortje stuk is. -Dan raakt de kaart oververhit en slaat je systeem vast.- Normaliter had Lief haast met de reparatie's. Nu belt hij mij even. Met moeite rekt mijn verkouden lijf zich uit om de film stop te zetten, koptelefoon af te doen en de telefoon te grijpen ergens verder weg op het bureau. Alleen als Marc het is, want mijn hoofd staat nergens anders naar. "Wat zal ik eens doen, tis of waardeloos en betaalbaar of te goed en te duur?"
"Het lijkt mij best om een paar dagen geen pc te hebben, kom ik goed aan mezelf toe." geef ik hem als antwoord, met andere woorden; zoek het maar ff uit met die kast op stroom....
Sinds kort zit er een computerzaakje in het marktstadje, een gese man die engels spreekt en die gewoon een tang en een schroevedraaier in de pc zet om er een gewone ventilator op te schroeven. Nog meer weetjes en tips worden uitgewisseld en zo staat Marc later weer buiten , 25 euro armer. Wat een verschil! En dat omdat we onthaast zijn, heerlijk.
Met Marc komt ook de post mee naar huis. Weer met het magazine 'GENOEG!' waarin door lezers ook vraag en aanbod staat van allerhande en meer tegen 'gratis op te halen' , 'zelfgebakken appeltaart' , een kadobon of gewoon echt 'help me ervan af, ik wil het niet aan de container geven'. Het magazine komt gemiddeld zo'n twee weken later aan in onze franse brievenbus, dan dat hij in Nederland op de matten valt.
Dus wat een geluk als ik het nummer bel dat bij 'aangeboden' staat, ze is èn thuis èn die camera is nog niet verkocht èn morgen gaat ze voor een lange tijd op reis. Mazzel, mazzel, mazzel want ze bied een Digitale Camera Powershot G6, helemaal compleet, aangeboden voor 125 euro!! Nu zijn ze nieuw heel veel duurder en alles zit erbij. Alleen is de automaat kapot. Maar dat is nu juist de uitdaging, wat nou; foto's maken met automaat? Ik moet het zelf maar eens gaan doen en die groothoeklens die erbij zit, kijk, laat ik dat nou nog het interessantst vinden...
Dus bericht ik B die nu ergens in Amsterdam zit, de aanbieder in GENOEG! ook, om te vragen of hij me die gunst wil verlenen om hem voor te schieten, op te halen en hem mee wil verhuizen met nog meer spullen die niet  meer in het bagagerek van de Thalys pasten. Dat wil hij wel, ik sta dus nogal in het krijt en een bomenklusje bij hem zal me hoop ik wel een beetje uit het krijt trekken....

PC werkt weer en een camera is bijna onderweg.