De moestuin ruim ik op, haal alle petflessen uit de grond (watergeefsysteem en slakkenbescherming) en pluk de stoeltjes en peulenrekken van het laagste terras naast het bamboebos. Alles waar de wind grip op heeft gaat in het tuinhok, het horretje van de broodoven / het kerstdecoratie-atelier mag eraf en ik zeul de voorraad kaarsen uit de cave naar die kamer, nu smelten ze niet meer onder dat superhete dakje van het ongeisoleerde huisje.
Ik ben al begonnen aan mijn catalogus en bestellijst voor de decoratie's. Ga het net even beter aanpakken als vorig jaar en maak me verder geen illusies.
De foto's van het huis in deze log zijn van Claud's woning. Hij is hier geboren en heeft 35 jaar of langer als butler in Amerika gewerkt. Hier geniet hij van zijn pensioen. Zijn huis is ook tegen een rotswand aangebouwd, het is enorm groot en elke herfst een zeer fotogeniek huis. Maar vaak neem ik m'n camera al niet meer mee naar boven, dus missen jullie de allermooiste plaatjes. We maken een praatje, Claud en ik, bijna 80 maar nog niks van te merken. Altijd weer prettig om even met hem te kletsen, hij heeft nog iets van de wereld gezien, wat je van de meeste mensen hier niet kunt zeggen. Hij is één van de andere 5 mensen in een gemeente van 550 die internet heeft. Ik beloof hem de foto's te sturen die ik maak van hem en zijn huis. Voor mij heeft dit huis landelijke status en ik zou er best graag willen wonen, mits de oprit niet 45% steil omhoogloopt en het niet aan de weg zou staan.
Als ik me op hetzelfde punt als waar we stonden te kletsen omdraai, zie ik het kasteeldorpje en de gorges daarachter met een dreigende lucht, zo mooi. De half dode grillige tamme kastanjebomen lijken door Walt Disney getekend te zijn rond Halloween...
Toussaint is net achter de rug, ook bij ons staan de chrysanten mooi in bloei, ik hield ze over van twee jaar terug en vulde er een stenen bak bij de middendeur mee op. Goede zet, weer meer kleur komende weken.
Na het eten zakken we eventjes uit. Aai zit al heel de ochtend achter me op de plavuizen. En maar mauwen. Geen paniek-mauw, geen bange mauw voor Joppie, geen honger-mauw, wat zou dat beest toch hebben?? Ze kijkt omhoog langs het matras wat hier achter voile gordijnen tegen de muur staat. Zit er warempel een stokoude grote muis! Geen wonder dat Aai daar als aan de plavuizen genageld zit, die wacht tot muis naar beneden komt.
Muis kijkt ons aan en zegt "Als jullie mij een kans geven, vertel ik het voort!" Begrepen Muis, Lief vangt het grote knagertje en zet het buiten. De katten mogen er wel wat moeite voor doen. -Joppie en Pipo zijn in diepe slaap op een bank die na het overlijden van Shadow 16 dagen gemeden is. Aai snapt het niet en durft zowiezo niet naar buiten en Cros ligt altijd overdag achter de schuur op de helling te pitten, weer of geen weer.- Muis heeft het er goed vanaf gebracht.Ik had de bar waar Harry logeerde te luchten gezet, dus ramen open, deur en luik dicht. Deur en luiken zijn vannacht open gewaaid. Dat wil dus zeggen dat er meer bos in die kamer ligt dan erbuiten, dat is allemaal al weggewaait. Gauw die deur dicht, andere keer. Enige stormschade was wat los spul in de moestuin -kolen zijn tot in hun kern bewoond door grote centipedes, helaas voor de composthoop; allemaal!- en zwart papier wat los-vast over een schuine rand van het schuurdak was bevestigd ter voorlopige oplossing. Dan maar stukken dakgoot op z'n kop ertegen aan gespijkerd tegen inregenen. Binnen sluiten we de luiken en steken het vuur aan in de schouw, terwijl buiten de wind loeit en buldert. Dit huis geeft geen krimp!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten