Zo'n dag

Zo'n dag waarop je opstaat en denkt "ik ga lekker veel doen vandaag". Met liefde voor m'n rug na lange slapeloze uren waarin ik maar rondjes blijf draaien. Dus freubel ik een extra pagina over kerst-decoraties in elkaar op mijn foto-website, informeer het office du tourisme hierover, bel ik H voor een praatje pot en stuur ik nog wat signaaltjes het www op. Maar echt lekker voel ik me niet.
Dan maar een rondje moestuin waar ik nog steeds frambozen kan snoepen met een heel goede smaak, tis 18 november!! Het helpt niet.
Ik kook even snel een hap, vind het maar niks. Laat de afwas staan, plof een uurtje op bed en word eruit gehamerd door Lief op het dak.
Dan maar afwassen.... Nog steeds geen zin. Even bij Lief kijken dan, lauzes op grootte op stapeltjes leggen. Auw, oops, m'n rug. Bah!
Stukje lopen met de hond, even naar het water, foto'tje maken, stokje gooien -nee, geen halve boomstam, rug hè- stapel hout bewonderen, owwww bloemen, veel bloemen.Witte, roze, gele en paarse bloempjes. Nog meer staddepoeltjes, en een hond die mispels eet. De zon is al bijna achter de berg verdwenen, de kou jaagt hem weg. Dat doet die kou erg snel en efficiënt. Terug 'boven' ruik ik dat Marc vuur maakt in de schouw. Ik kruip de helling achter het zwembad op om Cros uit zijn slaapje te halen. Helemaal verrukt dat ik hem thuis opzoek -thuis is voor hem die helling, niet de bank of mijn bed, het trappenhuis waar brokjes staan of de vensterbanken- blijft hij kopjes geven en neuzen met die neus van mij.
Het helpt me nog niet. De zonnepijn gaat stralen, stralen richting schouderbladen en bovenbenen, juist die houden me wakker 's nachts en lekker lezen is er ook niet bij, zeer! Plof, op mijn bureau-stoel in yoga-houding, kleermakerszit ExtraSmall en rechte rug. Even wat werken. net voor het donker duw ik mezelf de keuken in voor de afwas. Daarna de avondboterham, gewoon lekker en zonder fratsen.
Zo'n dag die je liever overslaat, maar ook af en toe eens nodig hebt. Op tijd m'n bed in vanavond, bijslapen.