Voor ik een pruttelpotje met pompoen ga maken en de was weer eens buiten kan drogen, loop ik even een rondje bos, een klein rondje. Via het stalpad naar de rivier die bulderend de dieptes vult zodat het vanmiddag weer een glad breed meer is. De mispels hangen groot en zwaar aan de struiken, Castel snoept zich een buikje aan al die herfstvruchten. Voldaan bewonder ik de eik die al opgeknapt is. Nu die daarachter nog, maar even wachten tot het wat droger is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten