Zondag

Stel je voor;



Het is al somber buiten als je opstaat, te koud om zonder ochtendjas via het stenen trapje naar boven te gaan om daar het vuur in de schouw op te porren. De ketel met water gaat gelijk op het vuur voor een lekkere bak koffie en terwijl die geur zich in de kleine woonkeuken verspreidt, krijg je kopjes van 4 katten en laat je de stekkers van pc's en telefoon uit het contact, omdat het gerommel al aardig dichtbij is.

Een stoel bij het zijraam geeft zicht op de moestuin en de oprit waar de blaadjes van de acacia's blauwgroen verbleekt lijken door de regen die de beboste hellingen verzadigd heeft.

Het is oppassen geblazen in huis, want de tegelvloer zweet regenwater, kletsnat is het aan de rotskant waar het huis tegenaan gebouwd is. De koffie gaat er goed in en je luistert naar het ruisen van de regen, het gedrup op de ladder en de tuintent. Een enkele specht komt roepend voorbij en alarmeert Haan², terwijl de kippen schuilen onder de hoge 4x4. Het gedonder, de bliksemschichten en de plensbui zorgen voor het verder ontwaken en je schiet in je meest comfortabele huiskloffie.Zodra de onweersbui voorbij lijkt waag je je naar buiten voor een wandeling richting het ravijntje waar het normaal siepelende beekje veranderd is in een wilde watervalpartij waar de hond van geen ophouden weet en hapt naar het bruinige schuim onder een waterval dat normaal droog staat en je kunt schuilen tegen de hitte vergezeld van kleine zich opwarmende addertjes. Een pad kruist je pad, een dikke druppel glijdt zo je nek in en je slaat een ademhaling over.De afgelegen appelboom die vorige week nog zo rood zag van de rijpe appeltjes, ziet nu weer groen en staat op en in een kleurig tapijt van afgevallen vruchten. De zurige rottingsgeur vermengd met die van paddestoelen en gemaaide tijm en wilde munt.

Terug in huis staat er een lounge-muziekje aan en een wijntje tijdens het koken zou er wel in gaan. Je lief oogst weer eens wat kilo's boontjes totdat de volgende bui zich aandient, het gedonder weer begint en de stroom er nu zo uitklapt, dat een wandeling naar de 800 meter verderop staande paal-met-meterkast even uitgesteld moet worden, omdat je anders, met de helft van het pad, meespoelt de helling af.

Je zult toch echt de winterkaarsen op moeten gaan zoeken met een koplampje op je hoofd, want het is zo donker buiten, dat het licht dat er is, de woonkeuken niet bereiken kan door de diepliggende kleine ramen. Je probeert een boek te lezen bij kaarslicht, maar dat lukt niet echt en kater Shadow gaat in de schouw zitten totdat je de geur van verbrande vacht opsnuift en hem de schouw uitjaagt. De kat voelt niets van de verbrandde haren op het puntje van zijn staart.

Na de warme hap kruip je even je bed in voor een middagdutje om er een uurtje te laat slaapdronken weer uit te komen en je je verslaapt voor je uurtje yoga. En laat die boodschappen ook maar zitten tot morgenmiddag, want maandagochtend is toch alles dicht.

Ach, zo'n zondag, lekker lui, knus, als een natte herfstdag.

Oh nee, het is pas vrijdag....