Onderhoudsproject Barrage

Wij wonen aan een 'barrage hydroélectrique'. Een stuwmerencomplex waarvan het bovenmeer geschikt is voor watersport en recreatie. Het meer waar wij aan wonen ligt daar een flink eind onder, hier mag niets. Wij zijn eigenwijs en doen er alles, wat me al meerdere heel bijzondere -en leerzame- ervaringen opleverde en foto's die gemaakt lijken in sprookjesland. 

De barrage schijnt onderhoud nodig te hebben.Het bouwen van het geheel kostte maar 6 jaar, operationeel werd het in 1934. Het bovenmeer is 35 kilometer lang en kan 300 miljoen kubieke meter water bevatten. Rendement? Een slordige 183 MW wat ongeveer een jaar in de elektriciteit van 100.000 mensen voorziet. De dam is 105 meter hoog en 225 meter lang, best een grote jongen. De EDF is een multinational en dat merken we hier goed. Ze overrulen met gemak de wensen van de prefectuur, van le conseil maar niet te spreken.

Een relatief klein transformatiehuisje. Opgetrokken uit deels fleurig geverfde golfplaten. Aan het einde van een doodlopend weggetje, een afslag van de D600-nogwat, staat dit pand als een gebroken doos te midden van een schitterend bijgehouden siertuin van voornamelijk groenblijvende struiken en bomen. Het mag echt duidelijk zijn; De EDF heeft toch geld teveel. En weet u, het is een heuse boomverzorger die daar het mossige gras maait en de rode prunussen snoeit, raar maar waar.

Al dat water, die 300 miljoen kubieke meter, moet eruit. Ze hebben een bosaardbeidenveld al keurig geasfalteerd voor zwaar verkeer, onder de turbines waar wij vaak gingen wandelen, de vruchtjes konden plukken, de mensen die het wisten escargots gingen rapen, de reeën in het nauw dreven voor een feestmaal of enkele sportievelingen ongestoord konden canyoningen. Dat laatste kan komende jaren niet meer. 

De EDF, die het bospad onveilig maken, want 'hun' weg aan de overkant is weggespoeld als gevolg van een bosbrand, heeft de turbines al stil gezet. De sluisdeuren blijven voorlopig gesloten en de ooit oorspronkelijke rivier mag komende jaren weer dienst doen als rivier.

Na zoveel regen is het in de nauwe haast ontoegankelijke kloof een stukje waaghalzerij om überhaupt maar dicht bij het water te komen. Lief, ik en Johnny en Debbie zijn vorig jaar lente nog overgestoken. Daar waar nu het water tegen de enorme bolders beukt om meters de lucht in te spatten. Kolkend en draaiend, iedere druppel de ander vooruit stuwend, wegwezen hier, omlaag en snel graag. Het heeft een hypnotiserend effect en aan het begin van de avond, in een spaarzaam laat zonnetje, hebben we spijt dat we geen eten hebben meegenomen om hier weer eens te picknicken.

De kosten?

5 miljoen voor het technisch vooronderzoek, 20 miljoen voor de modernisatie van het geheel.

7 juni is er een voorlichtingsavond, M&M zijn van de partij. Begin 2015 zal de barrage weer volledig operationeel zijn. 

Of wij dan aan een D-weg wonen valt te bezien. Voorlopig vind de EDF de reparatie aan de overkant van ondergeschikt belang en financieel niet rendabel. Dan zullen ze ook zeker niet het bospad volledig rechttrekken en van een dikke laag asfalt voorzien.