BeestenLog

Veel van mijn, meest anonieme, lezers zijn grote dierenliefhebbers. Ze zullen dan ook wel honden en of katten hebben en een enkeling boerderijdieren en eigen scharreleieren. Ik besloot te stoppen met het schrijven over al die voor de hand liggende zaken, want een hond is een hond en een kat vangt muizen.

De donderdagbeleving van gisteren was dermate saai en normaal, dat ik ook die eens een week oversla.

Daarom vandaag weer eens een BeestenLog.

Ik begin bij de verse biggen; Lardon & Jambon. 

Regen en onweer deert ze niet. Ondanks de summiere beharing daar ze die in een varkensstal van flinke afmetingen niet eens nodig hebben. Vindt men. Het zal de aangeboren speklaag zijn die hen vaak richting hun neveltuintje voert om daar alles dat groen is te proeven, weer uit te spugen, een halve slak te verorberen en zich nauwelijks staande kunnen houden op de steile helling van hun stuk bos. De sluwe is liever. Of het nou Lardon is of Jambon? Geen idee. Maar die komt zich laten aaien over de rug en wiebelt dan vergenoegd met zijn kontje. Slim moet daar niks van hebben, gaat krijsen bij elke aanraking en blijft pogingen ondernemen je schoenen of laarzen te proeven. Ik kan u melden; De tanden van varkens zijn gemene dingen! We zien ze niet groeien, in de lengte althans. Wel in de breedte. 

We observeren ze zolang ze het door ons gegeven 'eten' verorberen. Dat gaat er inderdaad beestachtig aan toe. Varkens houden is erg leuk en makkelijk. En het land bewerken? Voor ons geen machines, ze zijn er erg goed in.

Castel krijgt weinig wandelingen, zwempartijen en apporteer-oefeningen. De drie minuten dat het droog is, proberen we buiten te doen wat er kan, om dan tijdens de volgende stortbui naar binnen te vluchten.

Dat zeer verveelde kattengebroed;

Sooty vangt iedere avond 1 muis, die ze voor de radiator in de kamer opsnoept en is gestart aan haar 2e winterslaap. Zolang ze ligt te maffen, kunnen we alles met haar doen. Is poesje wakker, dan is ze zo glad als een aal en sneller dan een wezel. Maar ze mag nog zo lief zijn voor DQ; ze mag NIET meer aan de melkbar. 

DQ blijft een portret en trots op zijn non-chat-status. Inderdaad voelt hij zich te groot om als moederpoes te fungeren en zet dan lieflijk? zijn tanden in Sooty's oren om dit te verlengen met een wasbeurt. Hij vindt het heel erg voor ons dat we ons moeten wassen onder stromende regen, al is die warm. Vergezeld van klagende miauwtjes probeert hij ons al douchende droog te likken. Na de douche droogt hij onze enkels en kuiten af. KaterLief kwam pas met een jonge rat thuis, vrat de helft op. Maar rat blieft hij niet, om het halve beest in stukjes toch maar uit te kotsen verspreid over de vloer. Ach ja... Gaat ook overal mee mee, in en op, is onverschrokken en regelmatig met de kippen op pad. 

Merlin, de nepsiamees, is een kleine maar mooie goedsul. Gewoon een katertje. Als de dood voor het schrikdraad, maar blijft nooit achter als we de varkens gaan voeren. Hij moet dan wel van zich laten horen, klaaglijk achter de stal.

Cros noemen we 'Grumpy' en is het daar niet mee eens. Maar zeer gehecht aan een vast ritme en ook terug gevallen in het winterritme van veel slapen, heel veel slapen.

Joppie is een schootkat aan het worden. Op het irritante af. Onderbreekt dit enkel voor een snelle plas of drie brokjes. Wordt door de andere katten bijgevoerd met stukken muis en vogel. Maar hij mag er zijn, met zijn 21+ status.

Haan #5 heeft de antibiotica-kuur statig gedragen. Wij vonden het gesol met het dier geen succes. Elke twee dagen de vogel met een list te pakken krijgen en het zo belazeren waar het bijstond. Van schrik is 1 van zijn kipjes in de regen gaan zitten broeden. Maar 's nachts is het 3 graden, dus dat gaat niet werken en tevens zat kip op een plek van; wild; pak me dan, wat je makkelijk kan. De hen hebben we weer aan het toom toegevoegd met zachte doch lieve dwang.

(On)gedierte;

Normaal beginnen we nu last te krijgen van muggen. Maar de larven zijn er nog niet. Stilstaand water bestaat niet in een moessongebied en ook willen die ondingen enige warmte.

Ook begint nu de invasie van vliegen. Alles buiten is vochtig, maar de zon te droog, dus vindt er ieder jaar een invasie plaats van de zwarte zoemers in huis. Ik had me al gewapend met vliegenstrips. Die vieze ouderwetse gele plakdingen op rol, zeer effectief mag u weten. Maar ook de vliegen laten het vooralsnog volledig afweten.

De acacia's staan in bloei. Als je naar buiten stapt wordt je bijna bedwelmt door Parfum-de Robinia. Ook niets van te merken, hoewel het terras vol ligt met afgewaaide bloempjes. Die sterk riekende bloemenzee is de hoorn des overvloeds voor nectar-minnende vliegers. Maar geen enkel bijtje of vlindertje te zien. Ze zouden wel gek zijn ook, om de tere vleugels bloot te stellen aan de grote druppels ijskoud water of een fikse hagelbui.

We maken ons ook zorgen om de slangen. 'Normaal' liggen ze her en der platgereden op de wegen, zien we couleuvres statig wegglijden in de moestuin. Moeten we rennen om katten de schrik van hun leven te bezorgen of vergapen we ons aan een nog duffe op het pad.

Alleen Sooty was zo alert dat ze tussen twee autobanden in de moestuin iets zag dat erop leek. Ze had gelijk; Een babyslangetje dat nog geen naam mag hebben wist zich op te warmen in die 3 minuten zon, die geabsorbeerd wordt door dat zwarte rubber. Maar helaas; Sooty maakte daar korte metten mee. Niet met de slang, maar met de tijd die het diertje had om even warm te worden.

Maar ALS de zon zich laat zien, langer dan een paar minuten; 

Dan is het hek van de dam barrage. 

Op een briefje; Insectenkoor, zeer hongerige slangen, geen muizen meer in stukjes op de vloer, al reeds half tot braaksel gereduceerd (voor Joppie), hond die je zou diagnosticeren met ADHD, katten die dagen en vooral nachten wegblijven, flessen zonnebrand die er doorheen vliegen (factor 40) voor twee varkens, en met een beetje geluk; kuikens!