Vanaf kinds af aan ging ik met mijn ouders mee naar concerten. Klassieke concerten, want 'popmuziek is geen muziek'. Ik nam de smaak van mijn ouders gedeeltelijk over en dat strandde in een diepe liefde voor Passie-muziek, Bach en een paar andere uitzonderingen. Ik ken weinig titels en kom ook niet in aanraking met andere klassieke muziek, dus heb geen idee wat ik mooi vind.
De dorpsfeesten zijn weer begonnen en zo ook de verplichting mijn gezicht te laten zien. Gisteren was het lentefeest in ons dorp. De hoofdstraat en het kerkplein versiert met alle melkbussen die te oud zijn om dienst te doen met bossen bloeiende brem. Het programma hetzelfde als ieder jaar; De wandeling die de topattractie is van de gemeente begeleid door de typische Aveyronais jengelmuziek op een boerenkar (na een klein kwartier ben je horendol), taartenbak-wedstrijd die heel serieus wordt aangepakt, een concert in de kerk, de uitslag van de wedstrijd met daarna een gezamenlijke maaltijd in de Salle de fete.
Ik bak even snel een Hollandse appeltaart en versier de bovenkant met in deeg uitgesneden letter en cijfers; NL-12. Dat ik niet kan winnen met dit in-elkaar-geflanste product boeit me niet. Ik wil me laten zien. Ter uitzondering rijd ik 's middags terug voor het concert waar Schubert en Mendelson op het programma staan, ten gehore gebracht door een kwartet, drie violisten en een celliste.
Vele bekende gezichten en onder de hoede van Silvie, de vrouw van de bevriende dakdekker. Voor het eerst betreed ik het kerkje waarvan de buitenkant de indruk wekt dat het een kleine kathedraal is. Modern en haast protestants doet het aan. Het is erg lang geleden, jaren, dat ik naar een concert ging. Stiptheid is de Fransen op het platteland vreemd. Het begint dan ook een half uur later als gepland. Je merkt dat de mensen het hier ook niet gewend zijn. Mobieltjes blijven aan, kinderen strijken in de lucht mee als virtuozen.
Maar na de eerste tonen Mendelson moet ik de ogen sluiten en is iedere centimeter huid gevuld met kippenvel. Wat heb ik dit gemist!
Genieten dus, ook van Schubert, maar vooral van Mendelson. Ik heb er weer een componist bij om van te houden.
Thuis staat er harde dans-muziek aan, house wel te verstaan. Tis even schakelen.....
ja leuk he die dorpsfeesten
BeantwoordenVerwijderenNa 2 x heb ik het wel gezien hoor, het is zo ontzettend hetzelfde, elk jaar...
Verwijderenmaar DE gelegenheid om elkaar te zien en te feesten na een lange lange winter.
Geen dag zonder Bach!
BeantwoordenVerwijderenBach, voor mij heeft zijn muziek een ongekend hoge positie ...
VerwijderenIn St. Geniez D'Olt kun je in mei meestal je hart op halen aan allerlei leuke festivals. (vind ik)
BeantwoordenVerwijderenFestival Tango, Festival en Vallée d'Olt (o.a. Mozart), Concert de chant choral et musique sacrée, maar ook nuit Celtique (ook superleuk, doch niet klassiek). Kortom ieder jaar in mei staat St. Geniez en omstreken in het teken van heel veel mooie muziek.
Das waar ook, die Keltische muzieknacht. Wil ik al drie jaar heen. Punt is dat ik de info natuurlijk altijd mis. Hier wordt er nauwelijks reclame voor gemaakt. Ik ga mijn leven beteren; me informeren. Uiterlijk donderdag naar het office du tourisme! :-)
VerwijderenHeerlijk kunnen concerten soms (vaak) zijn, al ligt het er zeker aan wat voor muziek het is. En weet je, mensen waren het misschien niet gewend, maar ook voor die meezwaaiende kinderen is het later waarschijnlijk een heerlijke herinnering.
BeantwoordenVerwijderenIk ben vrij kieskeurig wat muziek betreft. Dat is de opvoeding denk ik. Ik was blij de kinderen zo te zien genieten, komt inderdaad later allemaal weer terug.
Verwijderen